ค้นเจอ 1,905 รายการ

อาการนาม

หมายถึง[อาการะนาม] (ไว) น. คำนามที่บอกกิริยาอาการหรือความปรากฏเป็นต่าง ๆ ของคน สัตว์ และสิ่งของ ซึ่งมาจากคำกริยาหรือคำวิเศษณ์ที่มักมีคำ “การ” หรือ “ความ” นำหน้า เช่น การยืน การเดิน การอยู่ ความรัก ความดี ความสวย.

โคลง

หมายถึง[โคฺลง] น. คำประพันธ์ประเภทหนึ่ง มีจำนวนคำในวรรคสัมผัสและบังคับเอกโทตามตำราฉันทลักษณ์.

นี่เอง

หมายถึงคำประกอบคำอื่นแสดงการเน้นให้หนักแน่นยิ่งขึ้น เช่น เธอนี่เอง เด็กคนนี้นี่เอง.

ประติ,ประติ-

หมายถึงเป็นคำสันสกฤตใช้เหมือน ปฏิ. (ดูคำที่มี ปฏิ หรือ ประติ นำหน้า).

หือ

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อรู้สึกสงสัยเพื่อถามหรือเมื่อยังไม่ได้ยินหรือไม่เข้าใจ, (เป็นคำสำหรับผู้ใหญ่กว่าหรือเสมอกันใช้).

กระจี๋,-กระจี๋

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระจู๋ เป็น กระจู๋กระจี๋.

กระโจมกระจาม

หมายถึงก.พรวดพราดอย่างลุกลน (เป็นคำใช้ในทางที่ติ).

กระชวย,-กระชวย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระชุ่ม เป็น กระชุ่มกระชวย.

กระเซิง,-กระเซิง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระเซอะ เป็น กระเซอะกระเซิง.

กระแต่ง,-กระแต่ง

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระต่อง เป็น กระต่องกระแต่ง.

กระแปด,-กระแปด

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระปอด เป็น กระปอดกระแปด.

กระฟาย,-กระฟาย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ กระฟูม เป็น กระฟูมกระฟาย.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ