ตัวกรองผลการค้นหา
เถือก
หมายถึงว. ดาษไป, ทั่วไป, (ใช้แก่สีแดง ในคำว่า แดงเถือก); จ้า, โพลง, พราว, เช่น เถือกถ่อง เถือกทินกร.
จักขุนทรีย์
หมายถึงน. ตาซึ่งทำหน้าที่ดูรูป. (ป. จกฺขุ + อินฺทฺริย).
ต้อลำไย
หมายถึงน. โรคตาซึ่งเกิดจากกระจกตาขุ่น. (อ. leucoma corneae).
ทิพยเนตร
หมายถึงน. ตาทิพย์ คือ จะดูอะไรเห็นได้ทั้งหมด. (ส.; ป. ทิพฺพเนตฺต).
มืดมัว
หมายถึงว. มีแสงสว่างน้อย เช่น อากาศมืดมัว, ไม่แจ่มใส เช่น หูตามืดมัว.
วนิดา
หมายถึงน. หญิง, หญิงสาว. (ป.; ส. วินิตา).
สุดา
หมายถึงน. ลูกสาว. (ป., ส. สุตา); หญิงสาว.
หน้าม้าน
หมายถึงว. มีสีหน้าเผือดด้วยความละอายจนไม่กล้าสบตาคน.
ชวด
หมายถึง(ปาก) น. พ่อหรือแม่ของปู่ ย่า ตา ยาย, ทวด ก็ว่า.
พนิด,พนิดา
หมายถึงน. วนิดา, หญิง, หญิงสาว. (ส. วนิตา).
พอไปวัดไปวาได้
หมายถึงว. มีหน้าตาสวยพออวดได้ (ใช้แก่ผู้หญิง).
เหลอหลา
หมายถึง[-หฺลา] ว. มีหน้าตาเซ่ออย่างคนงงไม่รู้เรื่อง.