ตัวกรองผลการค้นหา
แปร่ง
หมายถึง[แปฺร่ง] ว. มีเสียงพูดผิดเพี้ยนไปจากเสียงที่พูดกันเป็นปรกติในถิ่นนั้น ๆ, ไม่สนิท.
เกี้ยวพาน,เกี้ยวพาราสี
หมายถึงก. พูดให้รักในเชิงชู้สาว.
จ๋อแจ๋
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงเด็กพูด.
ตันคอหอย
หมายถึง(ปาก) ก. พูดไม่ออกด้วยความดีใจหรือเสียใจ.
ปากกล้า
หมายถึงว. พูดไม่เกรงกลัวใคร.
เป็นไฟ
หมายถึงว. คล่อง เช่น พูดฝรั่งเป็นไฟ.
ไยไพ
หมายถึงก. เยาะเย้ย, พูดให้เขาอาย.
ว่าแล้วว่าอีก
หมายถึงก. พูดหรือตำหนิติเตียนซ้ำซาก.
ว่าส่ง ๆ,ว่าส่งเดช
หมายถึงก. พูดพล่อย ๆ ไม่มีเหตุผล.
กระแหนะกระแหน
หมายถึง[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแนะกระแหน ก็ว่า.
ลิ้นแข็ง
หมายถึงว. อาการที่พูดออกสำเนียงได้ไม่ชัด, อาการที่พูดภาษาอื่นให้ชัดได้ยาก.
วจีทุจริต
หมายถึง[วะจีทุดจะหฺริด] น. ความประพฤติชั่วทางวาจา มี ๔ อย่าง ได้แก่ การพูดเท็จ ๑ การพูดคำหยาบ ๑ การพูดส่อเสียด ๑ การพูดเพ้อเจ้อ ๑.