ตัวกรองผลการค้นหา
ขันสมอ
หมายถึง[-สะหฺมอ] ก. หมุนเครื่องเอาสมอขึ้น.
ตรีผลา
หมายถึง[-ผะลา] น. ชื่อผลไม้ ๓ อย่างประกอบขึ้นใช้ในตำรายาไทย หมายเอา สมอไทย สมอพิเภก มะขามป้อม. (ส. ตฺริผลา).
ฮะเรียสมอ
หมายถึง[หะเรียสะหฺมอ] ก. ปล่อยโซ่สมอให้ยาวออกไปจากตัวเรือ, ฮะเรียโซ่สมอ ก็ว่า.
สายเอก
หมายถึงน. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.
ช่ำ
หมายถึงว. มากพอแก่ความต้องการจนสมอยาก เช่น เที่ยวเสียชํ่า กินเสียชํ่า.
กระเอิบ
หมายถึง(กลอน) ก. เอิบ, อิ่ม, เช่น เถ้ากระเอิบเรอสมออกแล. (ม. คำหลวง กุมาร).
หริตกี,หรีตกี
หมายถึง[หะริตะกี, หะรีตะกี] น. ต้นสมอไทย. (ป., ส.).
ตรีฉินทลามกา
หมายถึง[-ฉินทะลามะกา] น. ของแก้ลามกให้ขาดไป ๓ อย่าง คือ โกฐนํ้าเต้า สมอไทย รงทอง.
กะ
หมายถึงน. ส่วนของสมอแบบหนึ่ง ลักษณะคล้ายแขนยื่นออกไป ๒ ข้าง สำหรับช่วยยึดเกาะติดพื้นท้องน้ำ.
กาน้า
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Canarium album (Lour.) Raeusch. ในวงศ์ Burseraceae ผลคล้ายสมอบางชนิด กินได้ มีถิ่นกำเนิดในประเทศจีน, สมอจีน ก็เรียก.
เกา
หมายถึงก. เอาเล็บหรือสิ่งที่มีลักษณะคล้ายเล็บครูดผิวหนังเพื่อให้หายคันเป็นต้น, อาการที่สมอเรือครูดไปตามพื้นท้องน้ำ ไม่ยึดอยู่กับที่.
โกฐพุงปลา
หมายถึงน. ชื่อเรียกสิ่งที่นูนปูดขึ้นมาตามกิ่งและใบของไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Terminalia วงศ์ Combretaceae เช่น สมอไทย (T. chebula Retz.), อีสานเรียก ปูดกกส้มมอ.