ตัวกรองผลการค้นหา
แยง
หมายถึงก. เยง, กลัว, เกรง.
ตก
หมายถึงก. กิริยาที่ลดลงสู่ระดับตํ่าในอาการอย่างพลัดลง หล่นลง เช่น ตกบันได ตกต้นตาล เครื่องบินตก; ไหลลง, หยดลงมา, เช่น นํ้าตก ฝนตก เหงื่อตก; ลดลง เช่น ฝีมือตก มือตก เสียงตก; เพาะข้าวลงในตากล้า เรียกว่า ตกกล้า; เอาเบ็ดเกี่ยวเหยื่อหย่อนลงไปให้ปลาหรือกุ้งกินแล้ววัดหรือสาวขึ้นมา เช่น ตกปลา ตกกุ้ง; ย่างเข้า เช่น ตกเย็น ตกคํ่า ตกฤดูหนาว; เรียกสีที่ละลายออกหรือจางไปในเวลาซักหรือถูกแดดเป็นต้นว่า สีตก; ได้, ถึง, เช่น ตกทุกข์ ตกระกำลำบาก; มาถึง เช่น คำสั่งยังไม่ตก ของที่สั่งตกมาแล้ว; ขาดหายไป เช่น เขียนหนังสือตก; เขียนคำที่ขาดเติมลง เช่น ตกหนังสือ; ไม่ได้ขึ้นยานพาหนะเพราะไปไม่ทันหรือไม่มีค่าโดยสาร เช่น ตกรถ ตกเรือ; เอาเงินหรือสิ่งของให้ไปก่อนแล้วคิดเอาเป็นพืชผลภายหลังตามแต่จะตกลงกัน เช่น ตกข้าว คือ เอาเงินให้ไปก่อนแล้วคิดเอาข้าวทีหลัง; โดยปริยายหมายความว่า ลดลงตํ่า เป็นอาการแสดงว่า กลัว ยอมแพ้ หรือหมดกำลัง เป็นต้น เช่น คอตก หัวตก หางตก. ว. สำเร็จ เช่น แก้ตก ปลงตก คิดตก.
ภีตะ
หมายถึงก. กลัว. (ป., ส.).
ระลง
หมายถึง(กลอน) ก. ครั่นคร้าม, กลัว.
วาบ
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกร้อน เย็น กลัว ตกใจ เสียวใจ เป็นต้น ขึ้นทันทีแล้วหายไปดับไป เช่น เย็นวาบ ใจหายวาบ เสียววาบ; วับ.
สยอน
หมายถึง[สะหฺยอน] ก. หวาดเสียว, กลัว.
ใครไหวไปก่อนเลย
หมายถึงให้ความรู้สึกขั้นสุด เช่น อาจจะเหนื่อย เบื่อ กลัว หรือแม้กระทั่งความน่ารัก
หวาดกลัว
หมายถึงก. มีความรู้สึกกริ่งเกรง, รู้สึกสะดุ้งกลัว.
หวั่นหวาด
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวาดหวั่น ก็ว่า.
หวาดหวั่น
หมายถึงก. พรั่นกลัว, สะดุ้งกลัว, หวั่นหวาด ก็ว่า.
ภย,ภย-
หมายถึง[พะยะ-] (แบบ) น. ความกลัว, ของที่น่ากลัว. (ป., ส.).
กริ่งเกรง
หมายถึงก. ระแวงกลัวไป.