ตัวกรองผลการค้นหา
ช้างเนียม
หมายถึง(กฎ) น. ช้างที่มีลักษณะ ๓ ประการ คือ พื้นหนังดำ งามีลักษณะดังรูปปลีกล้วย และเล็บดำ.
ช้างประสานงา
หมายถึงน. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง; ท่าละครท่าหนึ่ง; ชื่อเพลงบทละคร.
ช้างยืนแท่น
หมายถึงน. เรียกช้างสำคัญที่ผูกเครื่องพระคชาธารยืนบนแท่นในงานพระราชพิธีว่า ช้างยืนแท่น.
ช้างสาร
หมายถึง(สำ) น. ผู้มีอำนาจ ในความว่า ช้างสารชนกัน หญ้าแพรกก็แหลกลาญ.
ตาช้าง
หมายถึงน. มะกลํ่าตาช้าง. (ดู มะกลํ่า).
ทางช้างเผือก
หมายถึงน. แสงกลุ่มดาวซึ่งแผ่เห็นสว่างเป็นพืดในท้องฟ้า.
นเรศวร์ชนช้าง
หมายถึง[นะเรด-] น. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ปลงช้าง
หมายถึงก. ปลดเปลื้องของหนักบนหลังช้างแล้วปล่อยให้พัก.
ผัดช้าง
หมายถึงก. ล่อให้ช้างไล่.
ฟันช้าง
หมายถึงดู งาช้าง ๒.
ไล่ช้าง
หมายถึงน. เรียกฝนเม็ดใหญ่ที่ตกลงมาซู่ใหญ่เพียงครู่เดียวแล้วหยุดว่า ฝนไล่ช้าง, ฝนซู่ ก็เรียก.
ศีรษะช้าง
หมายถึงน. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์หัสตะ มี ๕ ดวง, ดาวศอกคู้ ดาวหัสตะ หรือ ดาวหัฏฐะ ก็เรียก.