ตัวกรองผลการค้นหา
เอกนัย
หมายถึง[เอกะ-, เอกกะ-] น. นัยอันหนึ่ง, นัยอันเดียวกัน.
อภินัย
หมายถึงน. การแสดงละคร, การแสดงท่าทาง. (ป., ส.).
อุปนัย
หมายถึง[อุปะ-, อุบปะ-] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนย่อยไปหาส่วนรวม, คู่กับ นิรนัย. (อ. induction).
ตนัย
หมายถึง[ตะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส.).
นิตินัย
หมายถึง(กฎ) น. ความหมายตามกฎหมาย (ล. de jure), ต่างกับ พฤตินัย คือ ความหมายตามข้อเท็จจริง (ล. de facto).
ยุทธวินัย
หมายถึง(โบ) น. กฎของการรบ.
สติวินัย
หมายถึงน. วิธีระงับอนุวาทาธิกรณ์ของสงฆ์โดยไม่ต้องพิจารณา เพียงแต่สวดกรรมวาจาประกาศความไม่มีโทษของจำเลยไว้ซึ่งเรียกว่า ให้สติวินัย แล้วยกฟ้องของโจทก์เสีย. (ป.).
นิรนัย
หมายถึง[-ระไน] น. วิธีการใช้เหตุผลที่ดำเนินจากส่วนรวมไปหาส่วนย่อย, คู่กับ อุปนัย. (อ. deduction).
สุวินัย
หมายถึงว. สอนง่าย, ว่าง่าย, ดัดง่าย. (ป., ส.).
รัฐประศาสนนัย,รัฐประศาสโนบาย
หมายถึง[รัดถะปฺระสาสะนะไน, รัดถะปฺระสาสะโนบาย] น. วิธีการปกครองบ้านเมือง.