ตัวกรองผลการค้นหา
เกณฑ์เมืองรั้ง
หมายถึงน. ตำแหน่งเก่าในราชการ ซึ่งเป็นตำแหน่งสำรองเจ้าเมือง.
ขวัญเมือง
หมายถึงน. ยอดกำลังใจของเมือง.
แขกเมือง
หมายถึงน. แขกของบ้านเมือง.
คนเมือง
หมายถึงน. คำเรียกคนพื้นเมืองถิ่นพายัพ.
ใจเมือง
หมายถึงว. ศูนย์กลางของเมือง, กลางเมือง เช่น เกิดเรื่องที่กลางใจเมือง.
ช่วงเมือง
หมายถึง(โบ) น. เมืองเล็กที่ขึ้นแก่ประเทศราช.
นักการเมือง
หมายถึงน. ผู้ฝักใฝ่ในทางการเมือง, ผู้ที่ทำหน้าที่ทางการเมือง เช่นรัฐมนตรี สมาชิกรัฐสภา.
บ้านเมือง
หมายถึงน. ประเทศชาติ.
ประจำเมือง
หมายถึงน. ชื่อดาวพระศุกร์ที่เห็นในเวลาหัวคํ่า, ถ้าเห็นในเวลาเช้ามืด เรียกว่า ดาวรุ่ง หรือ ดาวประกายพรึก.
ผังเมือง
หมายถึง(กฎ) น. แผนผัง นโยบาย และโครงการที่ใช้เป็นแนวทางในการสร้างหรือพัฒนาเมืองหรือส่วนของเมือง ในด้านสุขลักษณะ ความสะดวกสบาย ความเป็นระเบียบ ความสวยงาม การใช้ประโยชน์ในทรัพย์สิน ความปลอดภัยของประชาชน และสวัสดิภาพของสังคม เพื่อส่งเสริมเศรษฐกิจ สังคม และสภาพแวดล้อม.
เมืองขึ้น
หมายถึงน. เมืองที่เป็นข้าขอบขัณฑสีมา, ประเทศที่อยู่ในปกครองของประเทศอื่น.
แม่หยั่วเมือง
หมายถึง(โบ) น. คำเรียกพระสนมเอกครั้งโบราณ, เขียนว่า แม่ยั่วเมือง หรือ แม่อยั่วเมือง ก็มี.