ตัวกรองผลการค้นหา
ขึ้นคาน
หมายถึงก. มีฝีมือในทางใดทางหนึ่งจนไม่มีคู่แข่งขัน; (ปาก) โดยปริยายหมายถึงหญิงโสดที่มีอายุแต่ยังไม่มีสามี.
ขึ้นนวล
หมายถึงก. เกิดละอองสีขาวบนผิวผลไม้หรือใบไม้บางชนิดแสดงว่าแก่จัด เช่น ใบตองขึ้นนวล มะม่วงขึ้นนวล ฟักขึ้นนวล.
ขึ้นหา
หมายถึงก. ลอบขึ้นห้องหญิงเพื่อการชู้สาว.
ขึ้นครู
หมายถึงก. ทำพิธีคำนับครูที่ประสาทวิชาให้เมื่อแรกเรียน.
ขึ้นซัง
หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.
ขึ้นพลับพลา
หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
ขึ้นระวาง
หมายถึงก. เข้าทำเนียบ, เข้าประจำการ, (ใช้แก่พาหนะของหลวง คือ ม้า ช้าง รถ และเรือ).
ขึ้นสมอง
หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.
ขึ้นสาย
หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.
ขึ้นหิ้ง
หมายถึง(ปาก) ก. เก็บไว้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์; ขึ้นคาน.
ขึ้นเหนือล่องใต้
หมายถึงก. เดินทางไกลไปยังที่ต่าง ๆ โดยมักไปเป็นประจำ.
ขึ้น
หมายถึงว. ใช้ประกอบคำอื่นเพื่อเน้นความให้เด่นหรือให้ชัดแจ้งกว่าเดิม เช่น เกิดขึ้น เป็นขึ้น สวยขึ้น สูงขึ้น; เป็นคำประกอบท้าย หมายความว่า มากกว่าเดิม เช่น ดีขึ้น เร็วขึ้น อ้วนขึ้น; เป็นไปตามคำที่ยอหรือยุเป็นต้น เช่น ยกขึ้น ยุขึ้น หนุนขึ้น; ดูสวยกว่าตัวจริง เช่น แต่งตัวขึ้น ถ่ายรูปขึ้น; มีเหตุผลสมควร เช่น ฟังขึ้น, ถ้าใช้ในความปฏิเสธ เช่น เถียงไม่ขึ้น หมายความว่า เถียงไม่ชนะ.