ตัวกรองผลการค้นหา
สนามเพลาะ
หมายถึงน. คูที่ขุดกำบังตัวในเวลารบ.
กรุกกรู๊
หมายถึง[กรุกฺ-] ว. เสียงนกเขาขันคู, จุ๊กกรู๊ ก็ว่า.
คูเรียงคูราย
หมายถึงน. ทำนองคูขัน (ใช้แก่นกเขา).
ยุทธโยธา
หมายถึงน. งานช่างที่เกี่ยวกับทหาร เช่น การขุดคูสนามเพลาะ.
ถลำ
หมายถึง[ถะหฺลำ] ก. ลํ้าล่วง เช่น ถลำเข้าไป, พลั้งพลาดตกลงไป เช่น ถลำลงคู.
เคื้อ
หมายถึง(ถิ่น; กลอน; โบ) น. เครือ, เชื้อสาย, เช่น เคื้อคู ว่า เชื้อสายของครู. (ม. คำหลวง กุมาร).
สามเส้า
หมายถึงก. อาการที่นกเขาขันคูเป็น ๓ จังหวะ, สามกุก ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓); ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.
จัก
หมายถึงก. รู้, ทราบ, แจ้ง, จำได้, เช่น รู้จัก, ข้อยคูดนูแนบนิทรา รมย์ร่วมรถพาหนห่อนจักสึกสมประดี. (สรรพสิทธิ์).
เพลาะ
หมายถึงน. เรียกคูที่ขุดบังข้าศึกเมื่อเวลารบว่า สนามเพลาะ. ก. เอาริมต่อให้ติดกัน, ติดต่อกัน, เช่น เพลาะผ้า คือเอาผ้า ๒ ผืนเย็บข้างติดกันให้กว้างออก, เรียกผ้าที่เย็บข้างติดกันเช่นนั้นว่า ผ้าเพลาะ.
กรุ่ม
หมายถึง[กฺรุ่ม] ก. ขันบ่อย ๆ (ปรกติใช้แก่นกเขา แต่ใช้แก่นกอื่นก็มีบ้าง) เช่น บางพวกจับเป็นคู่คูขันกันโดยธรรมดา เวลากรุ่มกำลังที่ตั้งขึ้นตามฤดู. (ม. ร. ๔ วนปเวสน์); โดยปริยายหมายความว่า สบายเรื่อย ๆ ไป เช่น มีเงินตรากินกรุ่มเป็นภูมิฐาน. (นิ. เดือน); รุ่มร้อน, ระอุ, เช่น นรกเท่ากรุ่ม เปลวร้อนเหมือนไฟ. (สุบิน).