ตัวกรองผลการค้นหา
พำพึม,พำ ๆ,พึม ๆ
หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงคนพูดหรือบ่นค่อย ๆ, พึมพำ ก็ว่า.
อุบอิบ,อุบอิบ ๆ,อุบ ๆ อิบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่พูดหรือบ่นเบา ๆ เป็นต้น เช่น ด่าอุบอิบ พูดอุบอิบ ๆ บ่นอุบ ๆ อิบ ๆ, อุบ ก็ว่า.
กินรังแตน
หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.
งึม
หมายถึงว. เสียงบ่นเบา ๆ; (ถิ่น-อีสาน) ซึม.
อู้อี้
หมายถึงว. มีเสียงไม่ชัดเจนอย่างเสียงคนจมูกบี้หรือคนบ่น.
กระบุงโกย
หมายถึง(ปาก) ว. มากมาย เช่น มีข้าวของเป็นกระบุงโกย ถูกบ่นตั้งกระบุงโกย.
กระออดกระแอด
หมายถึงว. ออดแอด, อาการที่บ่นไม่รู้จักจบ, อาการที่ป่วยอยู่บ่อย ๆ.
พิลาป
หมายถึงก. รํ่าไรรำพัน, ครํ่าครวญ, ร้องไห้, บ่นเพ้อ. (ป., ส. วิลาป).
ลปนะ
หมายถึง[ละปะนะ] น. การพูด, การบ่นพึมพำ; ปาก. (ป., ส.).
ลปก
หมายถึง[ละปก] น. คนพูดบ่นเพ้อต่าง ๆ; คนพูดด้วยความอยากได้. (ป.).
แล้วไม่รู้จักแล้ว,แล้วไม่รู้แล้ว
หมายถึงว. ซ้ำ ๆ ซาก ๆ, ร่ำรี้ร่ำไร, เช่น พูดแล้วไม่รู้จักแล้ว บ่นอยู่นั่นแหละ แล้วไม่รู้แล้ว.
อื้อ
หมายถึงว. อาการที่รู้สึกมีเสียงดังอยู่ในหู, ไม่ได้ยิน; (ปาก) มาก เช่น รวยอื้อ บ่นกันอื้อ.