ตัวกรองผลการค้นหา
บ
หมายถึงพยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ.
บ,บ,บ่
หมายถึง[บอ, บ่อ] ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ เมื่อใช้ว่า บ่ ก็มีความเช่นเดียวกัน.
ปะ
หมายถึงก. มาเจอกัน, มาประเชิญหน้ากัน; เอาวัตถุเช่นผ้าหรือไม้เป็นต้นปิดทับส่วนที่ชำรุดเป็นช่องเป็นรู เช่น ปะผ้า ปะว่าว, ปิดทับ เช่น ปะหน้า.
หยุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ขึ้น ๆ ลง ๆ เช่น นกเด้าลมทำหางหยุบ ๆ.
ดุบ ๆ
หมายถึงว. เต้นตุบ ๆ, กระดุบ ๆ ก็ว่า.
กระดุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่เต้นตุบ ๆ อย่างเนื้อเต้น, ดุบ ๆ ก็ว่า; อาการที่เคลื่อนที่ไปอย่างช้า ๆ เช่น เด็กคลานกระดุบ ๆ.
หรบ ๆ
หมายถึงว. หรับ ๆ.
แตกลายงา
หมายถึงว. มีรอยปริตื้น ๆ ทั่วไปบนพื้นผิวของสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น ถ้วยชามแตกลายงา, ราน ก็ว่า.
ติละ
หมายถึง(แบบ) น. พืชงา, เมล็ดงา. (ป., ส.).
สีดอ
หมายถึงน. ชื่อเรียกช้างตัวผู้ที่ไม่มีงาหรืองาสั้น.
ตุบ ๆ
หมายถึงว. อาการที่ชีพจรเป็นต้นเต้นเป็นระยะ ๆ.
ช้างชนะงา
หมายถึงน. ช้างที่โรยเชือกผ่อนให้เข้าไปใกล้ช้างอีกตัวหนึ่งจนประงาหรือเอางากระทบและเป็นฝ่ายชนะ.