ตัวกรองผลการค้นหา
ยานกะ
หมายถึง[-นะกะ] น. ยานพาหนะเล็ก ๆ. (ป., ส.).
พลขับ
หมายถึง[พนละ-] น. ทหารที่ทำหน้าที่ขับยานพาหนะ.
รถลาก
หมายถึงน. ยานพาหนะชนิดหนึ่ง มี ๒ ล้อ ใช้คนลาก.
ขี่
หมายถึงก. นั่งเอาขาคร่อม, โดยปริยายหมายถึงนั่งไปในยานพาหนะ.
หงสรถ
หมายถึง[หงสะรด] น. พระผู้มีหงส์เป็นพาหนะ คือ พระพรหม.
ขึ้นระวาง
หมายถึงก. เข้าทำเนียบ, เข้าประจำการ, (ใช้แก่พาหนะของหลวง คือ ม้า ช้าง รถ และเรือ).
เรือพระประเทียบ
หมายถึงน. เรือหลวงจัดเป็นที่ประทับของเจ้านายฝ่ายในหรือพระราชทานเป็นยานพาหนะของสมเด็จพระสังฆราช.
คาราวาน
หมายถึงน. หมู่คนหรือยานพาหนะเป็นต้นซึ่งเดินทางไกลร่วมกันเป็นขบวนยาว. (อ. caravan).
พำลา
หมายถึงน. เรียกช้างซึ่งมีลักษณะอันชั่วร้ายชนิดหนึ่ง ตำราไม่ให้เอามาใช้เป็นพาหนะ.
ตลาดน้ำ
หมายถึงน. ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายของต่าง ๆ ทางนํ้า มีเรือเป็นพาหนะบรรทุกสิ่งของ, ตลาดท้องนํ้า ก็ว่า.
ประตัก
หมายถึงน. ไม้ที่ฝังเหล็กแหลมข้างปลายใช้แทงสัตว์พาหนะเช่นวัว.
จราจร
หมายถึง[จะราจอน] น. การที่ยวดยานพาหนะ คน หรือ สัตว์พาหนะเคลื่อนไปมาตามทาง, เรียกผู้มีหน้าที่เกี่ยวด้วยการนั้น; (กฎ) การใช้ทางของผู้ขับขี่ คนเดินเท้า หรือคนที่จูง ขี่ หรือไล่ต้อนสัตว์.