ตัวกรองผลการค้นหา
สายยาง
หมายถึงน. ยางหรือวัสดุอื่นที่ทำเป็นเส้นยาว กลวง ใช้เป็นอุปกรณ์ฉีดน้ำรดน้ำต้นไม้เป็นต้น.
รัดเครื่อง
หมายถึงก. แต่งเครื่องละครรำตัวพระ นาง ยักษ์ และลิง โดยเย็บผ้าให้กระชับเข้ากับตัวผู้แสดง.
ยางมะตูม
หมายถึงน. เรียกไข่ที่ต้มหรือทอดยังไม่สุกดี ไข่แดงมีลักษณะเป็นยางเหนียว ๆ คล้ายยางมะตูม (ยางที่หล่อเม็ด).
กระยาง
หมายถึงน. นกยาง. (ดู ยาง ๑).
โทน
หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง เรียกว่า ยางโทน. (ดู ยาง ๑).
เปีย
หมายถึงน. ชื่อนกยางชนิดหนึ่ง. (ดู ยาง ๑).
เลือดตกยางออก
หมายถึงก. มีบาดแผลถึงเลือดออก เช่น ต่อสู้กันจนถึงเลือดตกยางออก; รุนแรง เช่น เรื่องเล็กแค่นี้อย่าให้ถึงกับเลือดตกยางออกเลย.
มีดกรีดยาง
หมายถึงน. มีดขนาดกลาง ใบมีดรูปงอเป็นขอคล้ายเคียวเกี่ยวข้าว ใช้กรีดเปลือกต้นยางพารา.
สายรัดคาง
หมายถึงน. สายหนังหรือเชือกที่โยงจากขอบหมวกหรือชฎาเป็นต้น สำหรับรัดคางกันหลุด.
มวกผา
หมายถึงน. ของอย่างหนึ่งเป็นยางคล้ายวุ้นอยู่ตามเขา.
พกา
หมายถึง(กลอน) น. นกยาง.
รัตคน
หมายถึง[รัดตะ-] น. รัดประคน.