ตัวกรองผลการค้นหา
หลักพยาน
หมายถึงน. เครื่องประกอบการพิสูจน์ ได้แก่พยานบุคคล พยานวัตถุ และพยานเอกสาร.
แล่นทวนลม
หมายถึงก. แล่นเรือใบเฉียงไปเฉียงมาแบบสลับฟันปลาเพื่อให้ถึงจุดหมายซึ่งอยู่ทางด้านต้นลม, แล่นก้าว ก็ว่า.
ไต่สวน
หมายถึงก. สอบสวนข้อเท็จจริงเพื่อวินิจฉัยว่าถูกต้องหรือไม่.
ฟอกพยาน
หมายถึงก. ไต่ถามไล่เลียงพยาน.
พยานบอกเล่า
หมายถึง(กฎ) น. พยานบุคคลซึ่งให้การโดยตนมิได้เห็น ได้ยิน หรือรู้เรื่องมาด้วยตนเอง แต่ได้ยินหรือได้ฟังจากผู้อื่น. (อ. hearsay evidence).
ถามติง
หมายถึง(กฎ) ก. การที่คู่ความฝ่ายที่อ้างพยานซักถามพยานอีกครั้งหนึ่ง เมื่อคู่ความอีกฝ่ายหนึ่งถามค้านพยานเสร็จแล้ว.
ปฏิโลม
หมายถึงว. ทวนกลับ. (ป. ปฏิโลม ว่า ทวนขน คู่กับ อนุโลม ว่า ตามขน).
ปฏิวาต
หมายถึง[-วาด] ว. ทวนลม. (ป.).
ชี้ตัว
หมายถึง(กฎ) น. กระบวนการทางการสอบสวนเพื่อหาตัวผู้กระทำผิด โดยให้ผู้เสียหายหรือพยานชี้ว่าผู้ใดเป็นผู้ต้องหา.
สักขี
หมายถึงน. พยานผู้รู้เห็นเหตุการณ์ด้วยตาตนเอง, มักใช้เข้าคู่กับคำ พยาน เป็น สักขีพยาน. (ป.; ส. สากฺษี).
สืบพยาน
หมายถึง(กฎ) ก. สอบปากคำพยาน เพื่อให้เบิกความเกี่ยวกับพยานหลักฐานในคดี.
ปฏิบถ
หมายถึงว. ทวนทาง, สวนทาง. (ป. ปฏิปถ).