ตัวกรองผลการค้นหา
อัปเปหิ
หมายถึง[อับ-] (ปาก) ก. ขับไล่, อเปหิ ก็ว่า.
ไล่ส่ง
หมายถึงก. ไล่ไปให้พ้น.
ไล่หลัง
หมายถึงก. ตามมาติด ๆ, ตามมาใกล้ ๆ, เช่น ฝนไล่หลังมา มีคะแนนไล่หลังมา ด่าไล่หลัง.
ไล่ที่
หมายถึงก. บังคับให้ออกจากที่ดิน เช่น ฟ้องศาลไล่ที่; เรียงลำดับที่ตามคะแนนสูงต่ำ.
ไล่แบบ
หมายถึงก. ให้นักเรียนท่องบทเรียนตามที่สั่งให้ฟัง เช่น ครูไล่แบบนักเรียน.
ไล่เปิด
หมายถึง(ปาก) ก. ไล่ให้หนีไป.
เฉด
หมายถึงก. ขับไล่ไสส่ง เช่น เฉดหัวไป. ว. คำร้องไล่หมา.
ปัพพาชนะ
หมายถึง[ปับพาชะ-] (แบบ) น. การขับไล่. (ป.).
ฮาป่า
หมายถึงก. ส่งเสียงดังพร้อม ๆ กันแสดงความไม่พอใจหรือขับไล่.
ซัดข้าวสาร
หมายถึงก. สาดข้าวสารในการขับไล่ผีเป็นต้น.
ขับ
หมายถึงก. ร้องเป็นทำนอง เช่น ขับกล่อม ขับเสภา.
บัพพาชนียกรรม
หมายถึง[บับพาชะนียะกำ] น. กรรมที่สงฆ์ทำแก่ภิกษุที่จะพึงขับไล่, พิธีขับไล่บุคคลที่พึงขับไล่. (ป. ปพฺพาชนียกมฺม).