ตัวกรองผลการค้นหา
เซียว
หมายถึงว. ไม่สดใส, ไม่สดชื่น, (ใช้แก่หน้า).
เหย
หมายถึง[เหฺย] ว. เบ้ (ใช้แก่หน้า).
เหยเก
หมายถึงว. เบ้เบี้ยวไป (ใช้แก่หน้า).
ตลาดน้ำ
หมายถึงน. ที่ชุมนุมเพื่อซื้อขายของต่าง ๆ ทางนํ้า มีเรือเป็นพาหนะบรรทุกสิ่งของ, ตลาดท้องนํ้า ก็ว่า.
จ๊ะเอ๋
หมายถึงน. ชื่อการเล่นชนิดหนึ่งที่ผู้หนึ่งโผล่หน้าหรือเปิดหน้าแล้วพูดว่า “จ๊ะเอ๋” กับอีกผู้หนึ่งซึ่งมักเป็นเด็ก.
จตุรพักตร์
หมายถึงว. “ผู้มี ๔ หน้า” คือ พระพรหม.
จำ
หมายถึงก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้.
จูบฝุ่น
หมายถึง(ปาก) ก. หกล้มหน้าควํ่า.
ตัวเชิด
หมายถึงน. ผู้ที่ถูกใช้ให้ออกหน้าแทน.
พรรษฤดู
หมายถึง[พันสะรึดู] น. หน้าฝน. (ส.).
ล่อแหลม
หมายถึงว. หมิ่นเหม่, อยู่ในที่ใกล้อันตราย, เช่น แต่งตัวล่อแหลม พูดจาล่อแหลม ความประพฤติล่อแหลมต่อคุกตะราง.
พกจร
หมายถึงน. ประพฤติอย่างนกยาง คือ คนหน้าซื่อใจคดหรือหน้าเนื้อใจเสือ. (ส.).