ตัวกรองผลการค้นหา
อนัญสาธารณ์
หมายถึง[อะนันยะสาทาน] ว. เป็นพิเศษไม่ทั่วไปแก่คนอื่น. (ป. อนญฺสาธารณ).
อนุพันธ์
หมายถึงว. ที่ติดต่อ, ที่เกี่ยวเนื่อง. (วิทยา) น. สิ่งที่เกี่ยวเนื่อง เช่น นํ้ามันระกำเป็นอนุพันธ์ของสารฟีนอล. (ป., ส.).
อนุโพธ
หมายถึง[-โพด] น. การรู้แจ้งตาม. (ป., ส.).
อนุสนธิ
หมายถึงน. การต่อเนื่อง, การสืบเนื่อง. (ป.).
อภิชนาธิปไตย
หมายถึง[-ทิปะไต, -ทิบปะไต] น. ระบอบการปกครองแบบหนึ่งที่มีอภิชนเป็นใหญ่. (ป. อภิ + ชน + อธิปเตยฺย). (อ. aristocracy).
อภิธาน
หมายถึงน. หนังสืออธิบายศัพท์เฉพาะเรื่อง เช่น อภิธานประวัติศาสตร์ไทย. (ป., ส.).
อภิไธย
หมายถึงน. ชื่อ. (ป. อภิเธยฺย; ส. อภิเธย).
อภิสมโพธิ,อภิสัมโพธิ
หมายถึง[อะพิสมโพด, -สำโพทิ] น. ความตรัสรู้เองด้วยพระปัญญาอันยิ่ง หมายเฉพาะการตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้า. (ป.).
อรรธกรรณ
หมายถึง[อัดทะกัน] น. “ครึ่งเส้นผ่าศูนย์กลาง” คือ รัศมีของวงกลม. (ส. อรฺธกรฺณ).
อรรธจักร
หมายถึง[อัดทะจัก] น. เรียกดวงชาตาของคนที่พระเคราะห์ไปร่วมกันอยู่ข้างใดข้างหนึ่ง.
อักโกธะ
หมายถึงน. ความไม่โกรธ, เป็นธรรมข้อ ๑ ในทศพิธราชธรรม. (ดู ทศพิธราชธรรม หรือ ราชธรรม). (ป.).
อังศุธร,อังศุมาลี
หมายถึงน. พระอาทิตย์. (ส.).