ค้นเจอ 43 รายการ

ร้ายกาจ

หมายถึงว. ร้ายมาก, ร้ายยิ่ง, เช่น เด็กคนนี้ความประพฤติร้ายกาจ ขยะส่งกลิ่นเหม็นร้ายกาจ.

ร้ายแรง

หมายถึงว. รุนแรง เช่น น้ำท่วมทำให้บ้านเมืองเกิดความเสียหายอย่างร้ายแรง, ร้ายมาก เช่น ทำผิดวินัยอย่างร้ายแรง.

เหลือร้าย

หมายถึงว.ร้ายมาก.

คะเนงร้าย

หมายถึงใช้เข้าคู่กับคำ ข่มเหง เป็น ข่มเหงคะเนงร้าย.

ดุร้าย

หมายถึงว. เหี้ยมโหด.

ดูร้าย

หมายถึงน. ตาร้าย. (ดู ตาร้าย).

ตาร้าย

หมายถึงน. เรียกผู้ที่มองดูคนอื่นแล้วถือว่าให้โทษแก่คนนั้น, ดูร้าย ก็ว่า; ที่เดือดร้อน ในคำว่า เข้าตาร้าย.

เนื้อร้าย

หมายถึงน. สัตว์ป่าที่ดุร้าย เช่น หมี เสือ.

ประสงค์ร้าย

หมายถึงก. มุ่งร้าย, หมายจะทำร้าย.

ปากร้ายใจดี

หมายถึงก. พูดจาดุด่าแต่น้ำใจดี.

ผู้ร้าย

หมายถึงน. โจร, อาชญากร; ตัวโกงในการแสดงละครหรือภาพยนตร์เป็นต้น.

เราะร้าย

หมายถึงก. พูดมากหยาบคาย, พูดไม่เพราะ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ