ค้นเจอ 57 รายการ

ตระไน

หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) น. นกกระไน เช่น เขาคุ่มกระตรุมกระไตร ตระไนนี่สนั่นเสียง. (สรรพสิทธิ์). (ดู กระไน).

ตระแบ่

หมายถึง[ตฺระ-] (โบ) ก. แผ่. (อนันตวิภาค).

ตระโบม

หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โลมเล้า, กอด, กระโบม ก็ว่า.

ตระพัง

หมายถึง[ตฺระ-] น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง กระพัง หรือ สะพัง ก็ว่า. (เทียบ ข. ตฺรพำง ว่า บ่อที่เกิดเอง).

ตระหนัก

หมายถึง[ตฺระหฺนัก] ก. รู้ประจักษ์ชัด, รู้ชัดแจ้ง.

ตระหนี่ตัว

หมายถึงก. หวงตัว ไม่ยอมให้ใครอุ้ม (ใช้แก่เด็ก).

ตระโอม

หมายถึง[ตฺระ-] (กลอน) ก. โอบกอด.

ตระแตร้น,ตะแตร้น

หมายถึง[ตฺระแตฺร้น, -แตฺร้น] (กลอน) ว. เสียงช้างร้อง.

ตระนาว

หมายถึง[ตฺระ-] น. เรียกกระแจะชนิดหนึ่ง.

ตระบก

หมายถึง[ตฺระ-] ดู กระบก.

ตระบัด

หมายถึง[ตฺระ-] ว. ประเดี๋ยว, บัดใจ, ทันใด, กระบัด ก็ใช้. ก. พลันไป.

ตระบัด

หมายถึง[ตฺระ-] (โบ) ก. ฉ้อโกง เช่น บ่อยู่ในสัตย์ ตระบัดอาธรรม์. (เสือโค), กระบัด ประบัด หรือ สะบัด ก็ใช้, ยืมหรือกู้เอาทรัพย์เขาไปแล้วโกงเอาเสีย, ยักยอก, ใช้อย่าง สะบัด ก็มี.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ