ค้นเจอ 675 รายการ

ลำกระโดง

หมายถึงน. ลำนํ้าขนาดเล็กที่ขุดจากลำนํ้าขนาดใหญ่เพื่อชักนํ้าเข้านาเข้าสวน, ลำประโดง ก็ว่า.

ตอ

หมายถึงน. โคนของต้นไม้ที่ลำต้นถูกตัดหรือหักลงแล้ว, สิ่งบางอย่างเช่นเสาหรือหลักที่ปักไว้หรือที่ยังเหลืออยู่แต่โคนเมื่อบางส่วนถูกตัด หัก หรือกร่อนไป, โดยปริยายเรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น.

ชลธาร

หมายถึงน. ลำนํ้า, ลำคลอง, ร่องนํ้า, ห้วย, ทะเลสาบ.

ภัญชะ

หมายถึงก. ทำให้แตก, หัก. (ป., ส.).

ผัวะ

หมายถึงว. เสียงอย่างเสียงไม้หักหรือเสียงตบ.

พัทธยา

หมายถึงน. จำนวนที่หักหรือริบเอาไว้เป็นภาคหลวง.

ไม้หกเหียน

หมายถึงน. ไม้ดัดแบบหนึ่งที่มีหุ่นหักลงดิน แล้ววกกลับขึ้นมา.

ละครพูดสลับลำ

หมายถึงน. ละครสังคีต.

หน้าหัก

หมายถึงน. หน้าซึ่งมีสันจมูกคล้ายหักเข้าไป.

ลมล่อง

หมายถึงน. ลมที่พัดมาตามลำนํ้า.

งากำจาย

หมายถึงน. งาช้างที่หักติดอยู่ในไม้หรือสิ่งอื่น ๆ.

เลเซอร์

หมายถึง(ฟิสิกส์) น. เครื่องซึ่งแปลงลำแสงที่ผ่านเข้าไปให้ออกมาเป็นลำแสงสีเดียวที่อัดรวมกันจนมีขนาดลำแสงแคบอย่างยิ่ง และมีความเข้มสูงมาก, เรียกลำแสงที่ได้ออกมาลักษณะเช่นนี้ว่า ลำแสงเลเซอร์. (อ. laser).

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ