ตัวกรองผลการค้นหา
ขัดดอก
หมายถึง(โบ) ก. ส่งลูกหรือเมียให้รับใช้แทนส่งดอกเบี้ย.
ขัดตา
หมายถึงก. ดูไม่ถูกตา, ดูไม่เหมาะตา, ขัดนัยน์ตา ขัดลูกตา หรือขัดลูกหูลูกตา ก็ว่า.
ขัดสน
หมายถึงว. ฝืดเคือง, อัตคัด, ขาดแคลน; ลำบาก.
ขัดห้าง
หมายถึงก. ทำที่พักบนต้นไม้ในป่าชั่วคราวสำหรับคอยเฝ้าดูเหตุการณ์หรือดักยิงสัตว์เป็นต้น.
ขัด
หมายถึงก. ถูให้เกลี้ยง, ถูให้ผ่องใส, ถูให้ขึ้นเงา, เช่น ขัดขี้ไคล ขัดพื้น.
ขัดแข็ง
หมายถึงก. ไม่อ่อนน้อม.
ขัดแข้งขัดขา
หมายถึงก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดขา ก็ว่า.
ขัดใจ
หมายถึงก. โกรธเพราะทำไม่ถูกใจ, ไม่ยอมให้ทำตามใจ.
ขัดตะหมาด
หมายถึง(ปาก) ว. เรียกท่านั่งคู้เข่าทั้ง ๒ ข้างให้แบะลงที่พื้น แล้วเอาขาไขว้กันทับฝ่าเท้า ว่า นั่งขัดตะหมาด.
ขัดตำนาน
หมายถึงก. สวดบทนำเป็นทำนองก่อนสวดมนต์.
ขัดแตะ
หมายถึงก. เรียกเรือนที่มีฝาเอาไม้ไผ่ซีกสอดขัดกับลูกตั้งว่า เรือนฝาขัดแตะ.
ขัดบท
หมายถึงก. แทรกเข้ามาเมื่อเขาพูดยังไม่จบเรื่อง, ใช้เลือนมาเป็น ขัดคอ ก็มี.