ตัวกรองผลการค้นหา
หงุดหงิด
หมายถึงว. มีอารมณ์เสียอยู่เสมอ ๆ เช่น เขาเป็นคนหงุดหงิดง่าย, มีอารมณ์เสียเพราะไม่ได้ดังใจหรือไม่เป็นไปตามกำหนดเป็นต้น.
ปล่อยใจ
หมายถึงก. เคลิบเคลิ้ม, คิดฝันไป, เช่น ปล่อยใจไปตามอารมณ์.
เอกัคตา
หมายถึง[เอกักคะ-] น. “ความมีอารมณ์เป็นอันเดียว” หมายถึง ความมีจิตแน่วแน่อยู่ในอารมณ์อันเดียว. (ป. เอกคฺคตา).
กามารมณ์
หมายถึงน. กามคุณ, อารมณ์ที่น่าใคร่. (ป. กาม + อารฺมณ).
ปลอบ,ปลอบโยน
หมายถึง[ปฺลอบ] ก. พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นหมอง.
เสียงปร่า
หมายถึงน. เสียงพูดที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ ตรงข้ามกับความรู้สึกที่แท้จริง, เสียงตอบรับที่แสดงอารมณ์ไม่พอใจ.
เสียงแปร่งหู
หมายถึงน. เสียงพูดที่ผิดเพี้ยนไปจากปรกติ เนื่องจากมีอารมณ์ไม่พอใจแฝงอยู่.
กินรังแตน
หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.
บาดตา
หมายถึงก. สะดุดตาเพราะเห็นสีฉูดฉาด; ขัดตาทำให้ไม่สบอารมณ์.
ปุเรจาริก
หมายถึงว. เป็นเครื่องนำหน้า, เป็นอารมณ์, เป็นหัวหน้า. (ป., ส.).
แจ่มใส
หมายถึงน. ปลอดโปร่งไม่ขุ่นมัว เช่น อารมณ์แจ่มใส, โปร่ง เช่น อากาศแจ่มใส.
จิตตานุปัสสนา
หมายถึงน. การพิจารณาจิตเป็นอารมณ์เป็นข้อ ๑ ในสติปัฏฐาน ๔.