ตัวกรองผลการค้นหา
พลุ่งพล่าน
หมายถึง[-พฺล่าน] ก. บันดาลโทสะจนนั่งไม่ติด.
เอ้เต
หมายถึงว. นั่งหรือนอนปล่อยตัวตามสบายมีท่าสง่าผ่าเผย.
ตัก
หมายถึงน. หน้าขาตอนเข่าถึงโคนขาในเวลานั่ง.
ก้นหนัก
หมายถึงว. ไปนั่งคุยอยู่นาน ไม่ยอมกลับง่าย ๆ.
นั่งพับเพียบ
หมายถึงก. นั่งพับขาทั้ง ๒ ข้าง ให้ปลายเท้าไปทางเดียวกัน.
นิสัชชาการ
หมายถึงน. อาการนั่ง. (ป.), ในบทกลอนใช้ว่า นิสัชชนาการ ก็มี เช่น จึงเสด็จนิสัชชนาการนั่งในร่มไม้. (ม. ร่ายยาว วนปเวสน์).
สำรวมใจ
หมายถึงก. ทำใจให้แน่วแน่, ทำใจให้สงบ, เช่น เวลานั่งสมาธิต้องสำรวมใจ.
เสื่อ
หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.
เดินโต๊ะ
หมายถึงก. ยกอาหารและเครื่องดื่มมาให้ผู้นั่งโต๊ะกิน.
ปลุกตัว
หมายถึงก. นั่งเข้าสมาธิแล้วบริกรรมคาถา เพื่อให้อยู่คงกระพันชาตรี.
โหม่
หมายถึง[โหฺม่] (ปาก) ก. โผล่. ว. โด่ เช่น นั่งหัวโหม่.
นั่งทาง
หมายถึงก. ดักคอยทำร้ายกลางทาง, นั่งคอยระวังเหตุ.