ค้นเจอ 601 รายการ

ตาวาว

หมายถึงว. อาการที่จ้องมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งด้วยความอยากได้ เช่น พอเห็นเงินก็ตาวาว เด็ก ๆ พอเห็นขนมก็ตาวาว.

ตาสว่าง

หมายถึงน. ตามองเห็นชัดเจน เช่น พอหยอดยา ก็รู้สึกว่าตาสว่างขึ้น; ไม่ง่วงงัวเงีย, นอนต่อไม่หลับ, เช่น ตื่นขึ้นมากลางดึก เลยตาสว่าง นอนไม่หลับอีก; โดยปริยายหมายความว่า เข้าใจแล้วว่าอะไรผิดอะไรถูก เช่น เดี๋ยวนี้เขาตาสว่างแล้วหลังจากที่หลงผิดมานาน.

หลอกตา

หมายถึงก. ทำให้เห็นขนาด ระยะทาง เป็นต้น ผิดไปจากความเป็นจริง เช่น ที่แปลงนี้หลอกตา ดูเล็กนิดเดียวแต่มีเนื้อที่หลายไร่. ว. ที่ทำให้เห็นขนาดหรือรูปร่างผิดไปจากความเป็นจริง เช่น เสื้อตัวนี้หลอกตา ใส่แล้วดูผอม กระจกหลอกตา.

กินน้ำตา

หมายถึง(สำ) ก. ร้องไห้, เศร้าโศก.

ขรัวตา

หมายถึงน. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.

ตาพอง

หมายถึงน. ชื่อปลาทะเลทุกชนิดในสกุล Priacanthus วงศ์ Priacanthidae ลำตัวป้อม แบนข้าง ปากเชิดขึ้น คางยื่น ตาโตคลุมด้วยเยื่อใส เกล็ดเล็กสากมือ ลำตัวและครีบสีแดงสด อาศัยอยู่ใกล้พื้นท้องนํ้าหรือในระดับนํ้าลึก ที่ชุกชุมได้แก่ชนิด P. tayenus ขนาดโตได้ถึง ๓๐ เซนติเมตร, ตาโต หรือ ตาหวาน ก็เรียก.

ตาเริด

หมายถึงว. อาการที่นอนตาค้างหรือนอนไม่หลับ.

ตาแวว

หมายถึงว. ลักษณะของตาที่มีความไวในการเห็นภัยอันตราย, หวาดระแวง, เช่น กาตาแววเห็นธนู.

ละลานตา

หมายถึงก. ตื่นตา เช่น ผู้คนมากมายละลานตา.

เสียตา

หมายถึงก. สูญเสียนัยน์ตาไป; โดยปริยายใช้ในความดูถูกดูหมิ่น เช่น ของอย่างนี้ ฉันไม่อยากดูให้เสียตาหรอก, เสียสายตา ก็ว่า.

ตบตา

หมายถึง(สำ) ก. หลอกหรือลวงให้เข้าใจผิด.

เพลินตา

หมายถึงก. ดูเพลิน, ดูไม่รู้จักเบื่อ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ