ค้นเจอ 61 รายการ

ไข่เหี้ย

หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้งทอด มีไส้ทำด้วยถั่วเขียวนึ่งผัดกับพริกไทย เกลือกนํ้าตาลจนแห้งลักษณะกลมอย่างไข่เหี้ย, ไข่หงส์ ก็ว่า.

ใจเหี่ยวแห้ง

หมายถึงว. มีใจไม่สดชื่น.

ทัฬหะ,ทัฬหิ,ทัฬหี

หมายถึง[ทันหะ, ทันหิ, ทันฮี] ว. มั่นคง, แข็งแรง, แน่นหนา, จัด. (ป.; ส. ทฺฤฒ, ทฺฤฒี).

บังเหียน

หมายถึงน. เครื่องบังคับม้าให้ไปในทางที่ต้องการ ทำด้วยเหล็กหรือไม้ใส่ผ่าปากม้า ที่ปลายมีห่วง ๒ ข้างสำหรับผูกสายบังเหียนโยงไว้ให้ผู้ขี่ถือ, โดยปริยายหมายความว่า อำนาจบังคับบัญชาให้เป็นไปในทางที่ต้องการ เช่น ถือบังเหียนการปกครองบ้านเมือง กุมบังเหียน.

ละเหี่ย

หมายถึงก. อ่อนใจ, อิดโรย, เช่น กินยาลมแก้ใจละเหี่ย, ละเหี่ยใจ ก็ว่า.

ลิ้นหีบ

หมายถึงน. ขอบด้านในของตัวหีบทำเพื่อให้ฝาครอบแน่นสนิท.

ลูกหีบ

หมายถึงน. เครื่องหีบอ้อยรูปกลมเป็นเฟืองอย่างเครื่องจักร; สิ่งซึ่งมีลักษณะคล้ายหีบใช้สำหรับรองก้าวขึ้นก้าวลงอย่างขั้นบันได.

หีน,หีน-

หมายถึง[หีนะ-, หีนนะ-, ฮีนะ-] ว. เลว, ทราม, ตํ่าช้า. (ป., ส.).

หีบฝ้าย

หมายถึงก. บีบเค้นเมล็ดออกจากปุยฝ้าย. น. เรียกเครื่องมือบีบเค้นเมล็ดออกจากปุยฝ้ายว่า เครื่องหีบฝ้าย.

หีบเพลงชัก

หมายถึงน. เครื่องดนตรีประเภทเครื่องลม ประกอบด้วยหีบ ๒ หีบ ส่วนใหญ่เป็นหีบสี่เหลี่ยม เชื่อมต่อกันด้วยท่อลมพับ ๒ ด้าน ด้านขวามือมีปุ่มกดหรือมีแผงแป้นนิ้ว ด้านซ้ายมือมีปุ่มกดบรรเลงเสียงตํ่าและเสียงประสาน. (อ. accordion).

เหี้ยน

หมายถึงก. กร่อนไปเกือบหมดหรือหมด, ตัดหมด.

เหียนราก

หมายถึงก. มีอาการจะอาเจียน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ