ค้นเจอ 66 รายการ

คำขึ้นต้น

หมายถึงน. คำใช้เขียนขึ้นต้นจดหมายถึงผู้รับตามฐานะของผู้รับแต่ละคน เช่น นมัสการ ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงพระภิกษุ เรียน ใช้เป็นคำขึ้นต้นจดหมายถึงบุคคลธรรมดา; คำใช้ขึ้นต้นสำหรับร้อยกรองบางประเภท เช่น บัดนั้น เมื่อนั้น ครานั้น สักวา.

ท้องขึ้น

หมายถึงว. อาการที่ท้องอืดเพราะลมในกระเพาะอาหารเฟ้อขึ้น; เรียกปลาจวนจะเน่าว่า ปลาท้องขึ้น.

ทั้งขึ้นทั้งล่อง

หมายถึง(สำ) ว. มีความเกี่ยวข้องด้วยเสมอ ไม่พ้นไปได้ (มักใช้ในทำนองไม่ดี).

ลมตีขึ้น

หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.

เหาจะกินหัว,เหาจะขึ้นหัว

หมายถึง(สำ) ทำตัวอาจเอื้อมหรือเอาอย่างเจ้านายหรือผู้สูงศักดิ์ ถือว่าเป็นอัปมงคล เช่น ทำตัวเทียมเจ้าระวังเหาจะขึ้นหัวนะ.

ขึ้นครู

หมายถึงก. ทำพิธีคำนับครูที่ประสาทวิชาให้เมื่อแรกเรียน.

ขึ้นซัง

หมายถึงก. เข้าอยู่ในที่ซึ่งไม่มีใครจะทำอันตรายได้แล้ว, นั่งซัง ก็ว่า.

ขึ้นพลับพลา

หมายถึงน. ชื่อเพลงไทยทำนองหนึ่ง.

ขึ้นระวาง

หมายถึงก. เข้าทำเนียบ, เข้าประจำการ, (ใช้แก่พาหนะของหลวง คือ ม้า ช้าง รถ และเรือ).

ขึ้นสมอง

หมายถึงก. นิยมมาก เช่น เขาชอบกีฬาจนขึ้นสมอง.

ขึ้นสาย

หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.

ขึ้นหิ้ง

หมายถึง(ปาก) ก. เก็บไว้โดยไม่ได้ใช้ประโยชน์; ขึ้นคาน.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ