ตัวกรองผลการค้นหา
มารยาสาไถย
หมายถึงน. การทำให้เขาหลงผิดหรือเข้าใจผิด เช่น เขาทำมารยาสาไถย.
เต็มประตู
หมายถึงว. ทุกทาง, ไม่มีทางเลี่ยง, เช่น ผิดเต็มประตู.
มิจฉาสติ
หมายถึงน. ความระลึกในทางผิด. (ป.).
มิจฉาสังกัปปะ
หมายถึงน. ความดำริในทางที่ผิด. (ป.).
ตู่
หมายถึงก. กล่าวอ้างหรือทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว, กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่ง ผิดเรื่อง.
กล่าวโทษ
หมายถึงก. แจ้งว่ากระทำผิด.
ยัดข้อหา
หมายถึงก. ยัดความผิดให้แล้วตั้งข้อหา.
เอาผิด
หมายถึงก. ถือว่าเป็นความผิด.
มิจฉาบถ
หมายถึงน. ทางดำเนินผิด. (ป.).
มิจฉาวายามะ
หมายถึงน. ความพยายามผิด. (ป.).
หน้าเก้อ
หมายถึงว. มีสีหน้าเจื่อนเพราะรู้สึกผิดคาดหรือทำอะไรผิดพลาดไป เช่น เด็กตีหน้าเก้อเมื่อถูกจับได้ว่าทำความผิด.
ตะเหลนเป๋น
หมายถึงว. ใช้ประกอบคำ สูง หรือ ยาว หมายความว่า สูงผิดส่วน ยาวผิดส่วน.