ตัวกรองผลการค้นหา
หมดตำรา
หมายถึง(สำ) ว. จนปัญญา, หมดทาง, หมดฝีมือ, สิ้นตำรา ก็ว่า.
หมดฝีมือ
หมายถึงว. เต็มความสามารถที่มีอยู่ เช่น งานครั้งนี้เขาทำอย่างหมดฝีมือเลย แม้แพทย์จะพยายามรักษาคนไข้จนหมดฝีมือแล้ว แต่ก็ช่วยชีวิตไว้ไม่ได้, หมดความสามารถ, สิ้นฝีมือ ก็ว่า.
หมดอำนาจ
หมายถึงก. สิ้นอำนาจวาสนา, หมดบุญ ก็ว่า.
ออกลูกหมด
หมายถึงก. เปลี่ยนการบรรเลงเพลงธรรมดาไปเป็นเพลงลูกหมด. (ดู ลูกหมด).
หมดเวร
หมายถึงก. สิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป, สิ้นกรรม สิ้นกรรมสิ้นเวร สิ้นเวร หรือ สิ้นเวรสิ้นกรรม ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
เป็นลม ๆ
หมายถึงว. เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย.
ลม ๆ
หมายถึงว. ไม่เป็นแก่น, ไม่เป็นสาระ; อาการเป็นไปแห่งจิตในขณะหนึ่ง ๆ บางทีก็ดี บางทีก็ร้าย.
ลมกระโชก
หมายถึงน. ลมแรงที่เกิดในทันทีทันใดชั่วขณะหนึ่ง, ลมที่พัดแรงเป็นพัก ๆ.
ลมตะกัง
หมายถึงน. ชื่อโรคลมชนิดหนึ่ง ตามตำราแพทย์แผนโบราณว่าทำให้มีอาการปวดหัวเวลาเช้า ๆ ปวดกระบอกตา เมื่อเห็นแดดจะลืมตาไม่ขึ้น, ลมปะกัง ก็ว่า.
ลมตีขึ้น
หมายถึงก. อาการที่ลมในท้องตีขึ้นมา.
ลมตึง
หมายถึงน. ลมกระโชกแรง.
ลมเบ่ง
หมายถึงก. อาการที่อยากเบ่งขณะที่มดลูกหดตัวและตำแหน่งของทารกอยู่ต่ำมากพร้อมที่จะคลอดออกมา.