ตัวกรองผลการค้นหา
หมดเวร
หมายถึงก. สิ้นสุดในการที่ต้องรับทุกข์อีกต่อไป, สิ้นกรรม สิ้นกรรมสิ้นเวร สิ้นเวร หรือ สิ้นเวรสิ้นกรรม ก็ว่า; (ปาก) ตาย.
หมดเคราะห์
หมายถึงก. สิ้นเคราะห์กรรมที่เลวร้าย.
หมดท่า
หมายถึงว. หมดหนทาง, จนปัญญา, เช่น เขาหมดท่าไม่รู้ว่าจะโต้ตอบอย่างไร; อาการที่ทำให้รู้สึกน่าสังเวช เช่น เขาแต่งตัวภูมิฐานแล้วเดินหกล้ม หมดท่าเลย, หมดรูป ก็ว่า.
หมดกรรม
หมดราคี
หมายถึงว. ไม่มีมลทิน, ไม่มัวหมอง.
ร้อยทั้งร้อย
หมายถึง(ปาก) ว. หมดทั้งสิ้น, มีเท่าไรก็หมด.
ใจลอย
หมายถึงว. เผลอสติ, เคลิบเคลิ้ม.
กลัวลาน
หมายถึงก. กลัวจนตั้งสติไม่อยู่.
ฟั่นเฟือน
หมายถึงว. หลงใหล, เคลิบเคลิ้ม, เผลอสติ, คุ้มดีคุ้มร้าย, เช่น มีสติฟั่นเฟือน จิตใจฟั่นเฟือน.
โคม่า
หมายถึงน. ภาวะหมดสติขั้นรุนแรง เกิดจากโรค การบาดเจ็บ ยาพิษ. (อ. coma).
เซ็งแซ่
หมายถึงดังอื้ออึงแซ่ไปหมด
หมดวาสนาบารมี
หมายถึงก. หมดอำนาจ.