ตัวกรองผลการค้นหา
อาว
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. อาผู้ชาย, น้องชายของพ่อ.
อารัญญิก,อารัณยกะ,อารัณยกะ
หมายถึง[-รันยิก, -รันยะกะ] ว. เกี่ยวกับป่า, เกิดในป่า, มีในป่า. (ป. อารญฺก; ส. อารณฺยก).
อาราธน์,อาราธนา
หมายถึง[อาราด, อาราดทะนา] ก. เชื้อเชิญ, นิมนต์, อ้อนวอน, (ใช้แก่พระภิกษุสามเณรและสิ่งศักดิ์สิทธิ์); ขอ. (ป., ส.).
อาฬหก
หมายถึง[อาละหก] น. ชื่อมาตราตวงในบาลี คือ ๔ นาฬี เป็น ๑ อาฬหก; เสาตะลุง. (ป.; ส. อาฒก).
อาณัติ
หมายถึง[อานัด] น. ข้อบังคับ, คำสั่ง, กฎ, เครื่องหมาย; การมอบหมายให้ดูแลปกครอง เช่น อาณาเขตในอาณัติ ดินแดนในอาณัติ. (ป. อาณตฺติ).
บิตุละ,บิตุลา
หมายถึง(แบบ) น. ลุง, อา, (พี่น้องผู้ชายข้างพ่อ). (ป. ปิตุล).
คชาภรณ์
หมายถึงน. เครื่องประดับช้าง. (ป. คช + อาภรณ).
บิตุลานี
หมายถึง(แบบ) น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป. ปิตุลานี).
อาฬาริก
หมายถึงน. คนครัว. (ป.; ส. อาราลิก).
อามิษ,อามิส,อามิส-
หมายถึง[อามิด, อามิดสะ-] น. สิ่งของวัตถุเครื่องล่อใจมีเงินเป็นต้น, เช่น อย่าเห็นแก่อามิสสินจ้าง. (ส. อามิษ; ป. อามิส).
ปิตุจฉา
หมายถึง[-ตุด-] น. อา (ผู้หญิง), ป้า (ญาติฝ่ายพ่อ). (ป.).
วัตถาภรณ์,วัตถาลังการ
หมายถึงน. เครื่องประดับคือผ้า. (ป. วตฺถ + อาภรณ, วตฺถ + อลงฺการ).