ตัวกรองผลการค้นหา
ปักษกษัย
หมายถึง[ปักสะกะไส] น. การสิ้นปักษ์.
ถอนต้นก่นราก,ถอนรากถอนโคน
หมายถึง(สำ) ก. ทำลายให้ถึงต้นตอ, ทำลายให้สิ้นเสี้ยนหนาม.
หมดสติ
หมายถึงก. สิ้นสติ, ไม่มีความรู้สึก, สลบ.
ดับ
หมายถึงก. สูญสิ้นไป เช่น วิญญาณดับ อนาคตดับ, สิ้นแสง เช่น ไฟดับ เดือนดับ, ทำให้สิ้นแสง เช่น ดับไฟ, ทำให้สิ้น เช่น ดับกิเลส ดับทุกข์, ทำให้ระงับ เช่น ดับโทสะ ดับโมโห, หยุดหรือทำให้หยุด เช่น เครื่องดับ ดับเครื่อง; เรียกวันสิ้นเดือนตามจันทรคติว่า วันดับ.
พิสัญญี
หมายถึงว. วิสัญญี, หมดความรู้สึก, สิ้นสติ, สลบ.
ค้างคา
หมายถึงก. ยังไม่สิ้นไป, ยังไม่หมดไป, เช่น ค้างคาใจ ยังมีของค้างคาอยู่.
อสัญ,อสัญ-
หมายถึง[อะสันยะ-] ว. ไม่รู้สึกตัว, สิ้นสติ. (ป. อสญฺ).
กร่อน
หมายถึงก. หมดไปสิ้นไปทีละน้อย, ร่อยหรอ, สึกหรอ.
ขีณะ
หมายถึง(แบบ) ว. สิ้นไป เช่น ถั่นคํ่าขีณะแล้ว. (ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). (ป.).
วอด
หมายถึงก. หมดไป, สิ้นไป, เช่น ไฟไหม้เสียวอดเลย, วอดวาย ก็ว่า.
เงื่อนเวลาสิ้นสุด
หมายถึง(กฎ) น. เงื่อนเวลาที่กำหนดไว้ให้นิติกรรมสิ้นผล เมื่อถึงเวลาที่กำหนด.
เปลือง
หมายถึง[เปฺลือง] ก. ใช้หมดไปสิ้นไปเกินควร, หมดไป สิ้นไปโดยใช่เหตุ, เช่น เปลืองเงิน เปลืองเวลา เปลืองที่. ว. ลักษณะที่หมดไปสิ้นไปเกินควร เช่น ใช้เงินเปลือง.