ค้นเจอ 209 รายการ

กำเนิด

หมายถึง[กำเหฺนิด] น. การเกิด เช่น บิดามารดาเป็นผู้ให้กำเนิดแก่บุตร, มูลเหตุดั้งเดิม เช่น ตัวหนังสือไทยมีกำเนิดมาอย่างไร. ก. เกิด, มีขึ้น, เป็นขึ้น, เช่น โลกกำเนิดมาจากดวงอาทิตย์.

ปทัฏฐาน

หมายถึงน. แบบแผนสำหรับยึดถือเป็นแนวทางปฏิบัติ; เหตุที่ตั้งเป็นเครื่องถึง, เหตุอันใกล้ที่สุด; บรรทัดฐาน หรือ ปทัสถาน ก็ว่า. (ป.; ส. ปทสฺถาน).

ป่วน

หมายถึงก. มวน, อลวน, อาการที่ปวดมวนอยู่ในท้องเพราะอาหารเป็นเหตุ.

ผู้ป่วย

หมายถึงน. ผู้ที่ไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่น, คนไข้ ก็ว่า.

เจ๊กตื่นไฟ

หมายถึง(ปาก) ว. ตื่นตกใจและเอะอะโวยวายเกินกว่าเหตุ.

เพราะว่า

หมายถึงสัน. คำสำหรับนำหน้าความที่อธิบายเหตุหรือสาเหตุ.

กินรังแตน

หมายถึง(สำ) ก. มีอารมณ์เสียหงุดหงิดบ่นว่าเกินกว่าเหตุ.

หลุมอากาศ

หมายถึงน. บริเวณอากาศบางเป็นเหตุให้เครื่องบินเสียระดับโดยกะทันหัน.

คำนำ

หมายถึงน. คำอธิบายหรือชี้แจงเหตุที่เขียนหรือพิมพ์หนังสือเรื่องนั้นขึ้น.

ต้นเหตุ

หมายถึงน. คนหรือสัตว์เป็นต้นที่ทำให้เกิดเหตุเกิดเรื่อง.

ทำไม

หมายถึงว. เพราะเหตุไร, เพราะอะไร, เพื่ออะไร. ก. ทำอะไร เช่น ฉันจะทำอย่างนี้ ใครจะทำไม.

ป่วย

หมายถึงก. รู้สึกไม่สบายเพราะโรคหรือความไข้หรือเหตุอื่นที่ทำให้รู้สึกเช่นนั้น.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ