ตัวกรองผลการค้นหา
พญาณ
หมายถึง[พะยาน] (โบ) น. พยาน.
ปิดหูปิดตา
หมายถึงก. ไม่ยอมรับรู้รับฟัง, ไม่ยอมให้รู้ให้เห็น.
แสบหูแสบตา
หมายถึงก. อาการที่รู้สึกระคายเคืองตาอย่างมาก เช่น ข้างบ้านสุมไฟเผาขยะ ควันเต็มไปหมด ทำให้แสบหูแสบตา.
อมรโคยานทวีป
หมายถึงน. ทวีปใหญ่อยู่ทางทิศตะวันตกของเขาพระสุเมรุเป็นทวีป ๑ ใน ๔ ทวีป ได้แก่ อุตรกุรุทวีปหรืออุตรกุรูทวีป บุพวิเทหทวีป ชมพูทวีป และอมรโคยานทวีป.
สุดลูกหูลูกตา
หมายถึงว. กว้างไกลมาก เช่น เขามีที่ดินมากมายสุดลูกหูลูกตา ทะเลเวิ้งว้างสุดลูกหูลูกตา.
เสียหูเสียตา
หมายถึงก. สูญเสียหูและตาไป, โดยปริยายหมายความว่า ไม่อยากดูไม่อยากฟัง เช่น ละครไม่มีคุณภาพอย่างนี้ ฉันไม่ดูให้เสียหูเสียตาหรอก.
เอาใจดูหูใส่
หมายถึง(ปาก) ก. ใฝ่ใจ, ตั้งใจ.
ก ข ไม่กระดิกหู
หมายถึง[โบ อ่านว่า กอข้อ-] (สำ) น. ผู้ที่เรียนหนังสือแล้วไม่รู้ อ่านไม่ออกเขียนไม่ได้.
กำแพงมีหูประตูมีช่อง
หมายถึง(สำ) น. การที่จะพูดหรือทำอะไร ให้ระมัดระวัง แม้จะเป็นความลับเพียงไรก็อาจมีคนล่วงรู้ได้.
ล่อหูล่อตา
หมายถึงว. ชวนให้อยากได้หรือหยิบฉวยไปเป็นต้น เช่น แต่งทองเหลืองอร่ามล่อหูล่อตา.
หน้าซีก
หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตาและหูข้างเดียว).
ปะติยาน
หมายถึงน. กระจัง ๒ ข้างพระราชยาน.