ตัวกรองผลการค้นหา
สัปหงก
หมายถึง[สับปะหฺงก] ว. อาการที่หน้าหงุบลงเพราะง่วงนอน.
ล้มหมอนนอนเสื่อ
หมายถึงก. ป่วยจนต้องนอนรักษาตัว เช่น เขาล้มหมอนนอนเสื่อเสียหลายวัน.
เอ้เต
หมายถึงว. นั่งหรือนอนปล่อยตัวตามสบายมีท่าสง่าผ่าเผย.
เกลือกกลิ้ง
หมายถึงก. กลิ้งหรือเสือกตัวไปมา เช่น นอนเกลือกกลิ้งอยู่บนที่นอน, เกลือก ก็ว่า; พยายามกระเสือกกระสนไปตามมีตามได้หรือด้วยความทุกข์ทรมาน เช่น นอนเกลือกกลิ้งไปมาด้วยความทุรนทุราย, กลิ้งเกลือก ก็ว่า.
กำลังกินกำลังนอน
หมายถึง(สำ) ว. อยู่ในวัยกินวัยนอน เช่น เด็กกำลังกินกำลังนอน.
ปลายตีน
หมายถึงน. ด้านปลายเท้าของผู้นอน, ตรงข้ามกับ หัวนอน.
ผ้าอ้อม
หมายถึงน. ท่อนผ้าสำหรับปูให้เด็กนอนในเบาะ.
ยวบ ๆ
หมายถึงว. อาการเคลื่อนไหวขึ้นลงตามแนวนอน เช่น สะพานยวบ ๆ.
หน้าเซียว
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความอิดโรยไม่สดใสเพราะอดนอนมากเป็นต้น.
ทอดหุ่ย
หมายถึง(ปาก) ว. อาการที่ไม่เอาธุระปล่อยให้เป็นไปตามเรื่องตามราว, อาการที่ปล่อยอารมณ์ตามสบาย, มักใช้ประกอบคำนอน ว่า นอนทอดหุ่ย.
เขลง
หมายถึง[เขฺลง] ว. ทอดอารมณ์อย่างสบาย (ใช้แก่กริยานอน).
เสื่อ
หมายถึงน. สาด, เครื่องสานชนิดหนึ่งสำหรับปูนั่งและนอน.