ตัวกรองผลการค้นหา
บุตร,บุตร-
หมายถึง[บุด, บุดตฺระ-] น. ลูก, ลูกชาย. (ส. ปุตฺร; ป. ปุตฺต).
บุษบง
หมายถึง[บุดสะ-] (กลอน) น. ดอกไม้.
เทพาดิเทพ
หมายถึงน. เทวดาผู้ยิ่งกว่าเทวดาอื่น. (ป. เทวาติเทว).
บุตรา
หมายถึง[บุดตฺรา] (กลอน) น. บุตร.
บุษบา
บุตรบุญธรรม
หมายถึง[บุดบุนทำ] (กฎ) น. บุตรของผู้อื่นที่บุคคลได้จดทะเบียนรับเป็นบุตรของตน.
กัยวิกัย
หมายถึง[ไกยะวิไก] (แบบ) น. การซื้อและการขาย. (ป. กยวิกย).
บุตรี
หมายถึง[บุดตฺรี] น. ลูกผู้หญิง. (ส. ปุตฺรี).
บุษป,บุษป-,บุษปะ
หมายถึง[บุดสะปะ] น. ดอกไม้. (ส.).
ปริเทพ,ปริเทพน์
หมายถึง[ปะริเทบ] น. ปริเทวะ.
บุราณทุติยิกา
หมายถึง[บุรานะ-] น. เมียที่มีอยู่ก่อนบวช. (ป.).
อาเทสนาปาฏิหาริย์
หมายถึงน. การดักใจเป็นอัศจรรย์ หมายถึง การดักใจทายใจคนได้อย่างน่าอัศจรรย์, เป็นปาฏิหาริย์อย่าง ๑ ในปาฏิหาริย์ ๓ ได้แก่ อิทธิปาฏิหาริย์ อาเทสนาปาฏิหาริย์ และอนุสาสนีปาฏิหาริย์.