ค้นเจอ 92 รายการ

พาน

หมายถึงน. ภาชนะมีเชิงประเภทหนึ่ง มีหลายชนิด บางชนิดมีรูปทรงคล้ายจาน บางชนิดมีรูปทรงคล้ายขัน เชิงมีรูปร่างต่าง ๆ กัน ใช้สำหรับใส่สิ่งของมีดอกไม้ธูปเทียนเป็นต้น.

พาน

หมายถึงก. พบปะ มักใช้เข้าคู่กับคำ พบ เป็น พบพาน หรือ พานพบ, เช่น ไม่ได้พบพานเสียนาน; ขวาง, กีดขวาง, ขึงขวาง, เช่น เอาเชือกมาพานไว้ เมื่อคนมาปะทะก็จะล้มลง, กั้นไว้ เช่น พานคนข้างหลังไว้, ระให้หมดไป เช่น เอาไม้กวาดพานหยากไย่.

พานปากกระจับ

หมายถึงน. พานขนาดเล็ก ปากเป็นรูปวงรี ทำเป็นรูปกลีบบัวคลี่ออกคล้ายฝักกระจับ.

พานร

หมายถึง[พานอน] น. ลิง. (ป., ส. วานร).

พายเรือทวนน้ำ

หมายถึง(สำ) ก. ทำด้วยความยากลำบาก.

พายุไต้ฝุ่น

หมายถึงน. พายุหมุนที่มีกำลังแรงจัด ทำให้มีฝนตกหนักมาก เกิดขึ้นในบริเวณภาคตะวันตกของมหาสมุทรแปซิฟิกและในทะเลจีน มีความเร็วลมใกล้บริเวณศูนย์กลางตั้งแต่ ๖๕ นอต หรือ ๑๒๐ กิโลเมตรต่อชั่วโมงขึ้นไป. (จ.).

พาร์เซก

หมายถึงน. หน่วยที่ใช้วัดระยะทางในจักรวาล ๑ พาร์เซก มีค่าเท่ากับระยะทาง ๒๐๖,๒๖๕ เท่าของ ๑ หน่วยดาราศาสตร์ หรือประมาณ ๓.๒๖ ปีแสง หรือประมาณ ๓.๐๘๔ ๑๐๑๖ เมตร. (อ. parsec).

พารา

หมายถึงน. เมือง, เขียนเป็น ภารา ก็มี.

พาลีหลายหน้า

หมายถึง(สำ) ว. กลับกลอก, ไม่ซื่อสัตย์.

พาสุกรี

หมายถึง[-กฺรี] น. พญานาค. (ป., ส. วาสุกิ).

พาหุยุทธ์

หมายถึงน. การต่อสู้ด้วยแขน, การชกมวย, การปลํ้า. (ป.).

พานเรศ

หมายถึง[พานะเรด] (กลอน) น. พญาลิง, ลิง.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ