ตัวกรองผลการค้นหา
ระโยง
หมายถึงน. สายโยงเสากระโดงเรือ.
สายอากาศ
หมายถึงน. สายลวดที่ขึงไว้เพื่อส่งหรือรับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า.
สายเอก
หมายถึงน. สายสมอเรือสำเภา ทำด้วยเชือกเหนียวกว่าเชือกอื่น สำหรับลงสมอเมื่อพายุแรง; เรียกสายเครื่องดนตรีที่เป็นเสียงสูงว่า สายเอก, ส่วนสายที่มีเสียงรองลงมาเรียกว่า สายทุ้ม.
ขึ้นสาย
หมายถึงก. เทียบเสียงเครื่องดนตรีที่มีสาย.
เจ้าไม่มีศาล สมภารไม่มีวัด
หมายถึง(สำ) น. ผู้ไม่มีที่อยู่เป็นหลักแหล่ง.
ตัดหางปล่อยวัด
หมายถึง(สำ) ก. ตัดขาดไม่เกี่ยวข้อง ไม่เอาเป็นธุระอีกต่อไป.
ชิยา
หมายถึงน. สายธนู. (ป.; ส. ชฺยา).
เรี่ยว
หมายถึงน. แรง, กำลัง; เรียกสายนํ้าที่ไหลเชี่ยวแรง.
อุทกธาร,อุทกธารา
หมายถึงน. สายนํ้า, ท่อนํ้า. (ป., ส.).
สายมงคล
หมายถึงน. สายธุรำของพราหมณ์, ยัชโญปวีต ก็เรียก.
สำนักสงฆ์
หมายถึงน. วัดที่ยังไม่ได้รับพระราชทานที่วิสุงคามสีมา.
รัชชุ
หมายถึง[รัด-] น. สาย, เชือก. (ป., ส.).