ตัวกรองผลการค้นหา
หน้ายุ่ง
หมายถึงว. มีสีหน้าว่ามีความยุ่งยากลำบากใจเพราะมีงานมากเสียจนไม่รู้จะทำอะไรก่อนอะไรหลังเป็นต้น.
ไหมหน้า
หมายถึง(กลอน) ก. หมายหน้า, ตราหน้า, เช่น ไหมหน้าว่าเบียนเมือง ข้าคิดเปลื้องทานทำแห่งหอคำข้าดอก. (ม. ร่ายยาว).
ล่อหน้า
หมายถึงก. โผล่หน้ามาพอให้เห็น เช่น มีการมีงานเขาล่อหน้ามาเดี๋ยวเดียวก็ไป.
วางหน้า
หมายถึงก. ตีหน้า เช่น วางหน้าไม่สนิท วางหน้าเก้อ ๆ.
สองหน้า
หมายถึงน. ชื่อกลองชนิดหนึ่ง รูปคล้ายเปิงมางแต่ใหญ่กว่า ใช้ตีทั้ง ๒ ข้าง. (สำ) ว. ที่ทำตัวให้ทั้ง ๒ ฝ่ายต่างเข้าใจผิดกัน โดยหวังประโยชน์เพื่อตน เช่น เขาเป็นคนสองหน้า อย่าไว้ใจเขานักนะ.
หน้าขบ
หมายถึงดู หน้าร่าหุ์, หน้าราหู.
หน้าเจี๋ยมเจี้ยม
หมายถึงว. วางหน้าไม่สนิท มีอาการเก้อเขิน.
หน้าเฉย
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความไม่รู้สึกยินดียินร้าย หรือไม่สนใจใยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ใด ๆ.
หน้าเชิด
หมายถึงน. หน้าที่เงยขึ้น. ว. อาการที่คอตั้งเงยหน้าแสดงความเย่อหยิ่งหรือภาคภูมิใจเป็นต้น เช่น เขานั่งรถยนต์คันใหญ่ทำหน้าเชิด.
หน้าซีก
หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตาและหูข้างเดียว).
หน้าแดง
หมายถึงน. หน้าเต็มไปด้วยเลือดฝาดเพราะความกระดากอายหรือโกรธเป็นต้น.
หน้าถอดสี
หมายถึงว. มีสีหน้าแสดงความผิดหวังหรือตกใจเป็นต้น, หน้าเผือด หรือ หน้าเผือดสี ก็ว่า.