ตัวกรองผลการค้นหา
ทรภิกษ์
หมายถึงน. การขาดแคลนอาหาร, ข้าวยากหมากแพง.
ละลอก
หมายถึงน. ระลอก; โรคผิวหนังชนิดหนึ่ง เป็นเม็ดมีหนอง.
ผการาย
หมายถึงน. เรียกต้นหมากที่เพิ่งออกดอกประปราย.
คุลิก่า
หมายถึงน. เม็ดกรวดที่อยู่ในกระเพาะสัตว์บดเอื้อง เมื่อนานเข้าก็มีเมือกเกาะเป็นเม็ดกลม ถือกันว่าเป็นยาถอนพิษ. (ม. guliga).
ดีบัว
หมายถึงน. ต้นอ่อนซึ่งอยู่ในเม็ดบัว มีรสขม.
ไพรำ
หมายถึงว. ที่แหลกเป็นเม็ดเล็ก ๆ เช่น ทองไพรำ.
เล็ด
หมายถึงน. เม็ด, เมล็ด, เรียกเม็ดหรือเมล็ดผลไม้ที่มีขนาดเล็กโดยเฉพาะบางชนิด บางทีหมายถึงส่วนในของเมล็ด. ก. ลอดออกแต่น้อย เช่น นํ้าตาเล็ด.
ผื่น
หมายถึงน. เม็ดตุ่มหรือแถบที่ผุดขึ้นเป็นพืดบนผิวหนัง.
ส่าเลือด
หมายถึงน. เม็ดผื่นที่ขึ้นตามตัวเนื่องจากความผิดปรกติของเลือดประจำเดือน.
เภสัชเพลา
หมายถึง[เพสัดเพ-] น. หมากพลูบุหรี่ที่ถวายพระ.
หน้าแก่
หมายถึงว. ที่มองดูอายุมากกว่าอายุจริง เช่น เด็กคนนี้หน้าแก่, เรียกหมากที่หน้าเต็มใกล้จะสุกว่า หมากหน้าแก่.
หมากอีแปะ
หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.