ตัวกรองผลการค้นหา
บุญเขต
หมายถึง[บุนยะ-] น. เนื้อนาบุญ. (ป. ปุญฺกฺเขตฺต).
พลับเขา
หมายถึงดู กระดูกค่าง.
พับเขียง
หมายถึงก. ห่มผ้าเฉียงบ่า.
มะเขือพวง
หมายถึงน. ชื่อไม้พุ่มชนิด Solanum torvum Sw. ในวงศ์ Solanaceae ผลกินได้, อีสานเรียก หมากแข้ง.
แมลงวันหัวเขียว
หมายถึงน. ชื่อแมลงหลายชนิดที่มีลักษณะทั่วไปเหมือนแมลงวัน แต่ตัวโตกว่า อกและท้องโดยทั่วไปสีเขียว เขียวอมนํ้าเงิน หรือ นํ้าเงินเป็นมันวาว ส่วนใหญ่อยู่ในวงศ์ Calliphoridae ที่พบบ่อยตามบ้านเรือน คือ ชนิด Chrysomyia megacephala.
ไม่รู้จักเสือเอาเรือเข้ามาจอด ไม่รู้จักมอดเอาไม้เข้ามาวาง
หมายถึง(สำ) ก. ทำสิ่งที่ไม่รู้ว่าจะมีภัยแก่ตัว.
ยี่เข่ง
หมายถึงน. ชื่อไม้ต้นชนิด Lagerstroemia indica L. ในวงศ์ Lythraceae ดอกสีม่วงแดง ชมพู หรือขาว ออกเป็นช่อตามปลายกิ่ง.
ลูกเขย
หมายถึงน. ชายซึ่งเป็นผัวของลูกสาว.
วาดเขียน
หมายถึงน. วิชาว่าด้วยการเขียนรูปภาพต่าง ๆ.
ว่าแต่เขาอิเหนาเป็นเอง
หมายถึง(สำ) ก. ตำหนิผู้อื่นเรื่องใดแล้วตนก็กลับทำในเรื่องนั้นเสียเอง.
สันเขา
หมายถึงน. ส่วนสูงของภูเขาที่ยาวเป็นทิวพืดไป.
สุดหล้าฟ้าเขียว
หมายถึงว. ไกลมากที่สุด เช่น เขาหนีไปอยู่สุดหล้าฟ้าเขียว ยากที่ใครจะตามไปถึง, สุดขอบฟ้า ก็ว่า.