ค้นเจอ 564 รายการ

เรือพายม้า

หมายถึงน. เรือขุดชนิดหนึ่ง หัวเรือและท้ายเรือเรียวงอนขึ้นพองาม มีไม้หูกระต่ายติดขวางอยู่ทั้งหัวและท้ายเรือ ตรงกลางลำป่องออก ใช้งานในแถบภาคกลาง.

เรือมอ

หมายถึงน. เรือต่อเสริมกราบขนาดใหญ่มาก ส่วนใหญ่ใช้บรรทุกข้าวเปลือกและเกลือ.

เรือยนต์

หมายถึงน. เรือต่อชนิดหนึ่ง ขับเคลื่อนด้วยเครื่องยนต์.

เรือลาดตระเวน

หมายถึงน. เรือรบขนาดใหญ่ ระวางขับน้ำประมาณ ๖,๐๐๐-๒๐,๐๐๐ ตัน มีความเร็วและมีความคล่องตัวในการปฏิบัติงานมากกว่าเรือประจัญบานมีหน้าที่ลาดตระเวน ตรวจการรุกล้ำทางฝั่งน้ำและทางอากาศยาน คุ้มกัน สนับสนุนกองเรือลำเลียงเป็นต้น.

เรือโอ่

หมายถึงน. เรือต่อชนิดหนึ่ง คล้ายเรือสำปั้น แต่มีขนาดเล็กและเพรียวกว่า ล่มง่าย ผู้ชำนาญจึงจะพายได้.

เรือโยง

หมายถึงน. เรือสำหรับลากจูงเรืออื่น.

กะแปะ

หมายถึงน. เงินปลีกโบราณ เช่น กะแปะทองแดง กะแปะดีบุก, อีแปะ ก็เรียก.

หมากอีแปะ

หมายถึงน. หมากที่ฝานบาง ๆ ตากแห้ง ลักษณะคล้ายอีแปะ.

นาวิน

หมายถึงน. คนเรือ, ทหารเรือที่ประจำการพลรบในกองทัพเรือ. (ส.).

เภตรา

หมายถึง[เพตฺรา] น. เรือ, เรือสำเภา. (เทียบ ส. วาหิตฺร, เภฏ ว่า เรือ).

ตั้งหัวเรือ

หมายถึงก. ทำให้เรืออยู่ในแนว ไม่ให้หัวเรือส่ายไปมา.

ปากเรือ

หมายถึงน. ดาดฟ้าเรือ.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ