ตัวกรองผลการค้นหา
กลิ่น
หมายถึง[กฺลิ่น] น. ชื่อพวงดอกไม้ร้อยมีรูปแบนประกอบด้วยอุบะ, ถ้าทำให้ผูกแขวนควํ่าลงมา เรียกว่า กลิ่นควํ่า, ถ้าทำให้ผูกแขวนตะแคง เรียกว่า กลิ่นตะแคง.
ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่
หมายถึง(สำ) ก. ทำตามความพอใจของผู้ที่จะได้รับผลโดยตรง, มักพูดเข้าคู่กับ ผูกอู่ตามใจผู้นอน เป็น ปลูกเรือนตามใจผู้อยู่ ผูกอู่ตามใจผู้นอน.
ขวั้น
หมายถึง[ขฺวั้น] (ถิ่น-อีสาน, ปักษ์ใต้) น. หัวขั้ว เช่น และผูกเป็นขวั้นแขวนวง. (สมุทรโฆษ).
บรรสาน
หมายถึง[บัน-] (กลอน; แผลงมาจาก ประสาน) ก. ทำให้ติดกัน, ทำให้สนิทกัน, เชื่อม, รัด, ผูกไว้.
ว่ากลอนสด
หมายถึงก. กล่าวกลอนที่ผูกขึ้นอย่างปัจจุบันโดยมิได้คิดมาก่อน; โดยปริยายหมายถึงกล่าวข้อความที่ไม่ได้เตรียมมาก่อน, พูดกลอนสด ก็ว่า.
สัปคับ
หมายถึง[สับปะคับ] น. ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง.
แกว
หมายถึงน. เรียกไม้ยาว ๆ ที่ผูกเบ็ดที่ปลายสำหรับชักกบในรูว่า ขอแกว.
สายสำอาง
หมายถึงน. เชือกหรือลวดหนังตีเป็นเกลียวหุ้มผ้าแดง ผูกติดกับรัดประคนทั้ง ๒ ข้าง ปรกติทอดขนานลำตัวช้างไปผูกติดกับกระวินคล้องกับระวิงหรือซองหาง เมื่อตั้งสัปคับหรือกูบ ใช้สายสำอางนี้สอดผูกเพื่อช่วยรั้งมิให้เลื่อนไปทางหัวช้าง ขณะเดินลงที่ลาด.
เครื่องผูก
หมายถึงน. เรียกเรือนที่มีลักษณะคุมเข้าด้วยกันด้วยวิธีผูกด้วยหวายเป็นต้นว่า เรือนเครื่องผูก, คู่กับ เรือนเครื่องสับ.
ทอดสนิท
หมายถึงก. ผูกไมตรี, สร้างความสัมพันธ์, เช่น ซื้อของมาฝากบ่อย ๆ เพื่อทอดสนิทให้เขารัก.
ประหล่ำ
หมายถึงน. เครื่องประดับสำหรับผูกข้อมือ ทำเป็นรูปกลม ๆ สลักเป็นลวดลาย.
แหย่ง
หมายถึง[แหฺย่ง] น. สัปคับ, ที่สำหรับนั่งผูกติดบนหลังช้าง, แหย่งช้าง ก็เรียก.