ตัวกรองผลการค้นหา
แห
หมายถึง(วรรณ) ว. ใช้เข้าคู่กับคำ ห่าง เป็น ห่างแห หรือแหห่าง เช่น กระแหแหห่างชาย ดั่งสายสวาทคลาดจากสม. (เห่เรือ).
เชียรณ์
หมายถึงว. เก่า, แก่, ชำรุด, ยุ่ย, ย่อย, โบราณ. (แผลงมาจาก ชีรณ).
เสวยกรรม
หมายถึง(วรรณ) ก. ตาย เช่น หนหลังเกรงแหล่งหล้า พระบาทคิดหนหน้า อยู่เกล้าเสวยกรรมฯ. (ลอ).
รพ,รพะ,รพา
หมายถึง[รบ, ระพะ, ระพา] น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. (ป., ส. รว).
คารพ
หมายถึง[-รบ] น. ความเคารพ, ความนับถือ. (ป. คารว).
พิเชียร
หมายถึงน. เพชร. (ป. วชิร; ส. วชฺร).
สิร,สิร-,สิระ
หมายถึง[-ระ-] น. หัว, ยอด, ที่สุด. (ป.; ส. ศิรา).
อักขร,อักขร-,อักขระ
หมายถึง[อักขะหฺระ-] น. ตัวหนังสือ. (ป.; ส. อกฺษร).
ใจยักษ์
หมายถึงว. มีใจดุร้าย, มีใจอำมหิต, บางทีก็ใช้คู่กับ ใจมาร เป็น ใจยักษ์ใจมาร.
พัชระ
หมายถึงน. เพชร. (ส. วชฺร; ป. วชิร).
อายุร,อายุร-,อายุษ
หมายถึง[อายุระ-, อายุด] น. อายุ. (ดู อายุ). (ส.).
สู่สม
หมายถึง(วรรณ) ก. อยู่ร่วมกันเสมือนผัวเมีย, อยู่ร่วมกันอย่างผัวเมีย, เขียนเป็น สู่สํ ก็มี เช่น ดินฤขัดเจ้าหล้า สู่สํสองสํฯ. (กำสรวล).