ตัวกรองผลการค้นหา
สากกะเบือ
หมายถึงน. สากไม้สำหรับตำข้าวเบือหรือนํ้าพริกเป็นต้น, ใช้คู่กับ ครกกะเบือ.
จมูกมด
หมายถึง(สำ) ว. ที่ไหวตัวหรือรู้ตัวทันเหตุการณ์, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ หูผี เป็น หูผีจมูกมด.
สำรวมอินทรีย์
หมายถึงก. ระมัดระวังตา หู จมูก ลิ้น กาย และใจ.
แดกงา
หมายถึงน. ชื่อขนมอย่างหนึ่ง ทำด้วยข้าวเหนียวนึ่งแล้วเอามาตำคลุกกับงา.
กรรเจียก
หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].
เงี่ยหู
หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.
โสตินทรีย์
หมายถึงน. หูซึ่งเป็นใหญ่ในการฟังเสียง. (ป. โสต + อินฺทฺริย).
เอาหูไปนา เอาตาไปไร่
หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.
โขลก,โขลก ๆ
หมายถึง[โขฺลก] ก. ตำให้เข้ากัน หรือให้เหนียว หรือให้แหลก. ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น เสียงไอโขลก ๆ.
กะต่า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.
กะเบือ
หมายถึงน. เรียกครกดินหรือสากที่ตำข้าวเบือว่า ครกกะเบือ สากกะเบือ. (เพี้ยนมาจาก ข้าวเบือ).
กระเช้า
หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.