ตัวกรองผลการค้นหา
กะบัง
หมายถึงน. เครื่องบัง เช่น กะบังหมวก, เครื่องกั้น, เครื่องรับ, เช่น กะบังหอก.
กรรเจียก
หมายถึง[กัน-] น. เครื่องประดับหูมีรูปเป็นกระหนก เช่น กรรเจียกซ้อนจอนแก้วแพรวพราว. (อิเหนา). [ข. ตฺรเจียก ว่าหู].
เงี่ยหู
หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ถนัด, ตั้งใจฟัง.
โสตินทรีย์
หมายถึงน. หูซึ่งเป็นใหญ่ในการฟังเสียง. (ป. โสต + อินฺทฺริย).
เอาหูไปนา เอาตาไปไร่
หมายถึง(สำ) ก. แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นไม่สนใจ.
กะต่า
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) น. ตะกร้า, ตะกร้ามีหูหิ้ว; หูก.
เผล,เผล้
หมายถึง[เผฺล, เผฺล้] ว. เฉ, ไม่ตรง, ไพล่, เช่น ใส่หมวกเผล้ไปข้างหนึ่ง.
กระเช้า
หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.
ตำตา
หมายถึงว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำหูตำตา ก็ว่า.
หน้าเสี้ยว
หมายถึงน. หน้าด้านข้าง (เห็นตา ๒ ข้างและหูข้างเดียว).
หมายถึงก. เอียงหูฟังเพื่อให้ได้ยินถนัด, ตั้งใจฟัง.
มหุรดี
หมายถึงน. ครู่, ขณะ, ชั่วโมง. (ส. มุหูรฺต, มุหูรตฺต).