ตัวกรองผลการค้นหา
บ้องแบ๊ว
หมายถึงว. มีหน้าตาพิลึก.
ลักปิดลักเปิด
หมายถึง[ลักกะปิดลักกะเปิด] น. ชื่อโรคที่มีอาการเลือดออกตามไรฟันและเหงือกน่วมเนื่องจากขาดวิตามินซี.
ตาลุก,ตาลุก,ตาลุกตาชัน
หมายถึง(สำ) ว. อาการที่ตาเบิกกว้างเพราะอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, แสดงอาการอยากได้เมื่อเห็นเงินเป็นต้น, ตาโต หรือ ตาพอง ก็ว่า.
ม่านตา
หมายถึงน. เยื่อผิวลูกตาสำหรับบังคับแสงให้เข้าตามากหรือน้อย.
ตาหวาน
หมายถึงน. ตาที่มีแววน่ารักน่าเอ็นดู, ตาแสดงอาการน่ารักน่าเอ็นดู.
ลักจั่น
หมายถึง[ลักกะจั่น] น. นํ้าเต้าหรือภาชนะดินรูปคล้ายนํ้าเต้า สำหรับบรรจุนํ้าในเวลาเดินทางอย่างที่พระธุดงค์ใช้.
ย่องเบา
หมายถึงก. อาการที่ย่องเข้าไปลักสิ่งของของเขาเพื่อไม่ให้เจ้าของรู้ตัว.
ขัดตา
หมายถึงก. ดูไม่ถูกตา, ดูไม่เหมาะตา, ขัดนัยน์ตา ขัดลูกตา หรือขัดลูกหูลูกตา ก็ว่า.
มืน
หมายถึง(ถิ่น-อีสาน) ก. ลืม, เปิด, แย้ม, (ใช้แก่ตา) เช่น มืนตา ว่า ลืมตา.
ชายตา
หมายถึงก. ชำเลือง, ดูทางหางตา.
ตาปลาดุก
หมายถึงน. ตาที่มีลักษณะเล็กเรียว.
มะดา
หมายถึงน. ดวงตา. (ช. มะตา).