ตัวกรองผลการค้นหา
ผักขวง,ผักขี้ขวง
หมายถึงดู ขวง ๑.
ขวง
หมายถึงน. ข่วง, บริเวณ, ลาน, เช่น ให้ยกหอกลองยังขวงหลวงริมสนาม. (พงศ. โยนก).
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) น. กรง เช่น ขวงนก ว่า กรงนก.
ศาลแขวง
หมายถึง(กฎ) น. ศาลยุติธรรมชั้นต้นซึ่งมีอำนาจพิจารณาพิพากษาคดีและมีอำนาจไต่สวนหรือมีคำสั่งใด ๆ ซึ่งผู้พิพากษาคนเดียวมีอำนาจตามหลักเกณฑ์และเงื่อนไขที่ระบุไว้ในพระธรรมนูญศาลยุติธรรม.
แขวง
หมายถึง[แขฺวง] น. เขต, แดน, ส่วน, ฝ่าย, อาณาบริเวณที่กำหนดไว้เพื่อสะดวกในการปฏิบัติราชการอย่างใดอย่างหนึ่ง.
ตะขิดตะขวง
หมายถึงก. อาการที่ทำโดยไม่สนิทใจหรือไม่สะดวกใจเพราะกระดากอายเป็นต้น.
เสียขวง
หมายถึง(ถิ่น-พายัพ) ก. เสียผี, ให้ผีกินเปล่าเสียก่อนเพื่อให้หมดเคราะห์.
หมายถึงน. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Glinus oppositifolius A. DC. ในวงศ์ Molluginceae ใช้ทำยาได้, ผักขวง สะเดาดิน หรือ ผักขี้ขวง ก็เรียก.
หมายถึงน. ผี เช่น เสียขวง ว่า เสียผี.
ขี้ขวง
หมายถึงน. ผักขี้ขวง. (ดู ขวง ๑).