ค้นเจอ 30 รายการ

ชักช้า

หมายถึงว. โอ้เอ้, ล่าช้า.

ชั่วช้า

หมายถึงว. เลวทราม.

ช้า

หมายถึงว. ค่อย ๆ เคลื่อนไป, ไม่เร็ว, ไม่ไว, เช่น เดินช้า วิ่งช้า; ล่า, ไม่ทันเวลาที่กำหนด, เช่น มาช้า.

เช้า

หมายถึง(โบ) น. กระเช้า เช่น ครั้นเช้าก็หิ้วเช้า. (ม. คำหลวง มัทรี).

โล้ชิงช้า

หมายถึงก. ยืนบนชิงช้าแล้วใช้มือโหนเชือกโยกตัวให้ชิงช้าแกว่งโยนไปมา.

หยาบช้า

หมายถึงว. ตํ่าช้า, เลวทราม, เช่น จิตใจหยาบช้า.

กรรเช้า

หมายถึง[กัน-] (โบ) น. กระเช้า.

ช้า

หมายถึงน. ชื่อเพลงในบทละคร เรียกว่า เพลงช้า, ชื่อเพลงบทละครอื่น ๆ มีชื่อขึ้นต้นด้วยคำว่า ช้า เช่น ช้าปี่ ช้าหวน ช้าครวญ ช้ากล่อม. ก. ขับ, กล่อม.

ตายประชดป่าช้า

หมายถึง(สำ) ก. แกล้งทำหรือพูดแดกดันประชดอีกฝ่ายหนึ่ง แต่ตัวเองกลับเป็นฝ่ายเสียหายจากการทำหรือพูดนั้น.

ทำวัตรเช้า

หมายถึงก. ไหว้พระสวดมนต์ในตอนเช้า.

กระเช้า

หมายถึงน. ภาชนะสานมีหูเป็นวงโค้งขึ้นไปสำหรับหิ้ว.

ชะช้า

หมายถึงอ. คำที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชัดช้า ก็ว่า.

 คำในภาษาไทย จัดกลุ่มตามตัวอักษร ก-ฮ