ตัวกรองผลการค้นหา
กัมพุชพากย์
หมายถึงน. ภาษาเขมร.
ชอบมาพากล
หมายถึงว. ชอบกล, มักใช้ในความปฏิเสธว่า ไม่ชอบมาพากล.
ตะพาก
หมายถึงน. ชื่อปลาตะเพียนขนาดกลางชนิด Puntius daruphani ในวงศ์ Cyprinidae เกล็ดใหญ่สีเหลือง พบตามแม่นํ้าสายใหญ่ ๆ, กระพาก ก็เรียก.
บทพากย์
หมายถึงน. คำกล่าวเรื่องราวเป็นทำนองเมื่อเวลาแสดงโขนหรือหนังใหญ่เป็นต้น.
ผู้พิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. ข้าราชการตุลาการผู้มีอำนาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.
ปฏิพากย์
หมายถึงน. การกล่าวตอบ, การพูดโต้ตอบ. (ป. ปฏิวากฺย).
จักรพาก,จักรวาก
หมายถึง[จักกฺระ-] น. นกจากพราก. (ดู จากพราก, จากพาก). (ส. จกฺรวาก).
ทิพากร
หมายถึงน. พระอาทิตย์.
พากย์หนัง
หมายถึง(ปาก) ก. พูดตามบทพากย์ภาพยนตร์, พากย์ ก็ว่า.
พิพากษ์
หมายถึงก. ตัดสิน.
วิพากษ์
หมายถึงก. พิจารณาตัดสิน. (ส. วิวกฺษา; เทียบ วิวาก ว่า ผู้พิพากษา).
คำพิพากษา
หมายถึง(กฎ) น. คำวินิจฉัยชี้ขาดของศาลในประเด็นแห่งคดีที่ฟ้องต่อศาล.